حجتالاسلام والمسلمین مهدی شریعتتبار، پژوهشگر دینی، در گفتوگو با ایکنا از خراسانرضوی، درخصوص اهمیت حفظ آرامش و وحدت در شرایط تنش فعلی جامعه، اظهار کرد: در شرایط بحرانی مانند جنگ، حفظ آرامش و وحدت میان مردم از اهمیت فوقالعادهای برخوردار است. یکی از اهداف اصلی دشمن در هر جنگ تحمیلی، ایجاد هرج و مرج و اختلافات داخلی در جامعه هدف است. این کار با هدف منحرف کردن تمرکز نیروهای دفاعی و نظامی از روی دشمن و تضعیف توانایی آنها در مقابله با تجاوز انجام میشود. بنابراین، وحدت و همدلی در میان اقشار مختلف جامعه، نقش حیاتی در خنثیسازی توطئههای دشمن و افزایش قدرت دفاعی کشور دارد. این وحدت، هم نیروهای دفاعی را تقویت و هم دشمن را تضعیف میکند.
وی ادامه داد: در تاریخ اسلام نیز میتوان شاهد این امر بود. در جنگهایی مانند جنگ احد و جنگ احزاب، منافقان در داخل جامعه تلاش میکردند تا با ایجاد اختلاف و ناامنی، به اهداف دشمن کمک کنند. پیامبر اکرم(ص) و ائمه اطهار(ع) همواره بر اهمیت وحدت و انسجام داخلی در مواجهه با دشمنان تأکید میکردند. قرآن کریم نیز در آیات متعدد، بر وحدت و اتحاد در برابر دشمن تاکید داشته است. برای نمونه، در سوره «انفال»، خداوند متعال از اختلاف و نزاع میان مسلمانان نهی کرده و میفرماید: «وَلَا تَنَٰزَعُواْ فَتَفۡشَلُواْ وَتَذۡهَبَ رِيحُكُمۡۖ.» این آیه به وضوح نشان میدهد که اختلافات داخلی، قدرت دفاعی جامعه را تضعیف کرده و به شکست میانجامد.
این پژوهشگر دینی بیان کرد: در سوره انفال، آیاتی درباره جنگ بدر وجود دارد که به نقش وحدت و همدلی در پیروزی مسلمانان اشاره میکند. خداوند متعال میفرماید: «هُوَ الَّذِي أَيَّدَكَ بِنَصْرِهِ وَبِالْمُؤْمِنِينَ.» این آیه بیانگر آن است که پیروزی مسلمانان در جنگ بدر، علاوه بر یاری الهی، به دلیل وحدت و همدلی میان مؤمنان بوده است. همچنین، خداوند در ادامه میفرماید: «و ألف بين قلوبهم». این آیه نشان میدهد که خداوند، الفت و انسجام را در دلهای مؤمنان ایجاد کرده بود. چنین وحدتی، حتی با هزینه تمام ثروتهای دنیا نیز قابل دستیابی نبود. این وحدت و همدلی ناشی از ایمان به توحید و اتکاء به قدرت الهی بود.
شریعتتبار افزود: در مورد نقش ایمان و یاد خدا در مقابله با ترس و اضطراب در زمان تهدید، میتوان به آیه شریفه «أَلَا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ» اشاره کرد. این آیه بیانگر آن است که یاد خدا، آرامشبخش دلها است. ایمان به قدرت لایزال الهی، به انسان مؤمن آرامش و امید میدهد. قرآن کریم در آیات دیگری نیز به این نکته اشاره میکند که نباید در مقابل دشمن سستی به خرج داد و یا ناامید شد، چرا که در هر آسیبی که از طرف دشمن میبینیم، دشمن نیز متحمل ضرر و زیان میشود. امتیاز مسلمین بر کفار در این است که آنها به قدرت مطلق خدا توکل و امید دارند. این اتکاء به قدرت الهی، هم آرامشبخش است و هم امیدوارکننده، و عامل پیروزی در مقابل دشمن است. عوامل پیروزی تنها به عوامل مادی مانند سلاحهای پیشرفته و اقتصاد قوی محدود نمیشود، بلکه ایمان و توکل به خدا نیز از عوامل بسیار مهم و تعیین کننده در پیروزی است.
وی بیان کرد: عوامل معنوی و امدادهای غیبی الهی نقشی اساسی در حوادث دارند. در جنگ احزاب، 10هزار نیروی دشمن، مدینه را محاصره کردند؛ در حالی که مسلمانان، با تعداد بسیار کمتر در حدود سه هزار نفر و امکانات محدودتر، به مقاومت پرداختند. ایمان راسخ، صبر و استقامت آنان، موجب شد تا امدادهای غیبی الهی شامل حالشان شود، چنان که قرآن کریم نیز به این امر اشاره دارد. پیروزی آنان، نتیجه ایمان، یاد خدا، توکل و اتکاء به قدرت لایزال الهی بود.
این پژوهشگر دینی اظهار کرد: در شرایط دنیاگرایی و اولویت دادن به منافع شخصی یا حزبی بهجای منافع ملی، عامل اصلی تضعیف وحدت است. اخلاص و ایمان قوی، همراه با گذشت از منافع شخصی به نفع منافع ملی و استقلال کشور، میتواند این ضعف را جبران کند. همچنین، زاویه گرفتن با تدابیر مقام رهبری و فاصله گرفتن از رهنمودهای ایشان، میتواند وحدت جامعه را تضعیف کند. در اندیشه دینی ما، ولایت، عاملی برای تحکیم وحدت و امنیت جامعه است. امام علی(ع) و حضرت زهرا(س) نیز بر اهمیت این موضوع تأکید داشتهاند. تفرقه و اختلاف، نقطه مقابل وحدت و انسجام ملی است و تضعیف جایگاه ولایت، تهدیدی جدی برای وحدت و همدلی جامعه محسوب میشود.
شریعتتبار در پایان اظهار کرد: امیرالمؤمنین علی(ع) در خطبه ۵۱ نهجالبلاغه، در جنگ صفین، دو راه را پیش روی یاران خود قرار دادند؛ تسلیم در برابر دشمن و ذلت، یا مقاومت جانانه. ایشان تسلیم شدن را مرگ واقعی و مقاومت و ایستادگی در راه خدا را حیات واقعی برای یک جامعه دانستند. شهیدان راه خدا، در حقیقت زنده و سعادتمندند. بنابراین، با وحدت، اتحاد، استقامت و اتکا به خداوند متعال، میتوانیم از این آزمون سربلند بیرون آمده و نقشههای دشمنان را نقش بر آب کنیم.
انتهای پیام