بانوان عاشورایی، هر یک در جایگاه خود نقش مهمی در نهضت حسینی ایفا کردند

مرضیه عظیمی مسئول مبلغان مکتب نرجس(س)، در گفت‌وگو با ایکنا از خراسان رضوی، درخصوص نقش و جایگاه بانوان در قیام عاشورا، اظهار کرد: در میان بانوانی که در کاروان حسینی حضور داشتند، زنان بزرگواری دیده می‌شوند که با همسران و فرزندان خود در این مسیر قدم نهادند. یکی از چهره‌های شاخص، مادر وهب بود؛ بانویی که پیش‌تر مسیحی بود و پس از پذیرش اسلام، در کنار اباعبدالله الحسین(ع) قرار گرفت. این مادر فداکار، نمونه‌ای از ایثار و ایمان ناب را به نمایش گذاشت؛ هنگامی که دشمن سر فرزندش وهب را جدا کرد و به سوی او پرتاب نمود، او سر را برداشت و با شجاعت گفت: «ما چیزی را که در راه خدا تقدیم کرده‌ایم، باز پس نمی‌گیریم.» سپس سر را به سمت دشمن بازگرداند؛ این در حالی بود که او مادری مهربان با تمام لطافت‌ها و احساسات مادرانه بود، اما هنگامی که پای دین و دفاع از اسلام در میان بود، از عواطف شخصی خود گذشت و صلابت ایمانی‌اش را به نمایش گذاشت.

وی افزود: نمونه‌ای دیگر، حضرت زینب(س) است. ایشان، در سخت‌ترین لحظات، همراه و حامی برادر و امام خویش بودند. حتی هنگامی که فرزندان خود را در کربلا از دست دادند، برای جلوگیری از اندوه امام و حفظ عزت او، از خیمه خارج نشدند تا مبادا امامشان احساس شرمندگی کند. این نوع رفتار، نهایت وفاداری، بصیرت و تسلیم در برابر خواست الهی را نشان می‌دهد. ایشان نه‌تنها برای فقدان فرزندانشان سوگواری نکردند، بلکه آن را افتخار و راهی در مسیر حفظ دین دانستند.

مسئول مبلغان مکتب نرجس(س) با بیان اینکه بانوان عاشورایی، هر یک در جایگاه خود نقش مهمی در نهضت حسینی ایفا کردند، بیان کرد: برای نمونه، حضرت رباب(س) با وجود آنکه فرزند شیرخوار خود، علی‌اصغر، را در کنار داشت، در برابر امام هیچ‌گونه مخالفتی نشان نداد و با تمام عشق و ایمان، کودک خود را در اختیار ایشان قرار داد.

عظیمی ادامه داد: بانوان دیگری مانند ام‌کلثوم، خواهر امام حسین(ع)، که دختری جوان بودند، نیز در مسیر اسارت، با وجود تمام مصائب و شرایط دشوار، جلوه‌هایی از عفاف، حیا، تقوا و وقار را به نمایش گذاشتند. در بازار کوفه و شام، هنگامی که روی شتران بی‌محمل قرار گرفته بودند و مردمان به چهره‌های آنان می‌نگریستند، این بانوان با دستان خود چهره‌هایشان را می‌پوشاندند تا از نگاه‌های ناپاک دور بمانند. این رفتار، تجلی اوج حیا و غیرت دینی بود. حتی امام سجاد علیه‌السلام برای کاهش این آزارها، به برخی یاران خود فرمودند تا با پرداخت مبلغی، سربازان را ترغیب کنند که سریع‌تر از آن مسیر عبور کنند یا مانع نگاه‌های هوس‌آلود مردم شوند. اطاعت، وفاداری و حمایت این بانوان از امام زمان خویش، الگویی کم‌نظیر از حضور زن در عرصه‌های بزرگ تاریخی و دینی است.

وی تصریح کرد: بانوان ایرانی نیز، به لطف خدا، در ادامه‌ی مسیر این زنان عاشورایی، در صحنه‌های مختلف انقلاب اسلامی، دفاع مقدس، و مقاومت در برابر دشمنان اسلام، حضور مؤثری داشته‌اند. در هشت سال دفاع مقدس، مادرانی که فرزندانشان شهید شدند و همسرانی که در راه ولایت ایثار کردند، همگی نمونه‌ای از همان وفاداری، غیرت و صبر بانوان عاشورایی بودند. همچنین در حوادثی چون جنگ ۱۲ روزه فلسطین، زنان ایرانی با ایستادگی و حمایت از ولایت، بار دیگر نشان دادند که ادامه‌دهنده‌ راه اهل‌بیت(ع) هستند.

مسئول مبلغان مکتب نرجس(س) گفت: در زمینه تربیت فرزندان نیز، زندگی امام حسین(ع) پیش از واقعه کربلا، درس‌های بسیاری برای ما دارد. واقعه عاشورا، تنها در یک روز اتفاق افتاد، اما آنچه این یاران وفادار را به چنین سطحی از مقاومت و ایمان رساند، سال‌ها تربیت، محبت، و رابطه عاطفی عمیق در خانواده بود. امام حسین(ع) با فرزندان و همسران خود، خصوصاً حضرت رباب و دخترانی چون سکینه و رقیه، نهایت محبت، احترام و توجه را داشتند. در روایتی می‌فرمایند: «من از خانه‌ای که در آن آرامش دارم خوشحال می‌شوم، خانه‌ای که در آن سکینه و رباب باشند.»

عظیمی افزود: ایشان با محبت، احترام، و تربیت دینی همراه با آرامش، فرزندان خود را پرورش دادند و این‌چنین نسلی مقاوم و مؤمن ساختند. یکی از راه‌های تربیت نسل مقاوم نیز همین است: ابراز محبت صادقانه در کنار آموزش دینی. کودکان باید در کنار بازی، محبت و تفریح حلال، با مجالس اهل‌بیت، مساجد، زیارت و مفاهیم معنوی نیز آشنا شوند. همان‌طور که نسل‌های پیشین از زیارت‌ها خاطرات خوبی دارند، چراکه در کنار زیارت، والدینشان با یک وعده غذایی خوب یا هدیه‌ای کوچک، لذت آن تجربه را برایشان ماندگار کرده‌اند.