باران نافع؛ رحمت الهی از نگاه امام سجاد(ع)

به گزارش ایکنا از خراسان‌رضوی، محمدعلی انصاری، صاحب تفسیر مشکاة و مفسر قرآن کریم، امروز، ۲۳ مردادماه، در نشست مجازی با موضوع «ابر و باران نافع؛ جلوه‌ای از رحمت خداوند»، اظهار کرد: امام سجاد(ع) در دعای 19 صحیفه سجادیه خود، با اشاره به آیات قرآن کریم، چنین می‌فرمایند: «اللهم اغثنا» یعنی «خدایا ما را از باران نافع و رحمت فراگیر سیراب کن.» منظور از این رحمت، همان رحمت مادی و بارانی است که از ابرهای متراکم و حجیم به سوی زمین نازل می‌شود. این ابرها، حامل بار سنگین رطوبت‌ هستند که از سطح دریاها برخاسته و با ذرات معلق در هوا ترکیب شده‌اند تا شکل خاص خود را بیابند. سپس به امر الهی بادها آنها را جابه‌جا می‌کنند و این ابرها از یک قاره به قاره‌ای دیگر منتقل می‌شوند تا بارش باران را به همراه آورند.

وی ادامه داد: امام(ع) دعا می‌کنند که این رحمت الهی بر زمین نازل شود، رحمت و بارانی که موجب رویش گیاهان شگفت‌انگیز و متنوعی شود، که در زبان عربی به آنها «مونق» گفته می‌شود؛ یعنی گیاهانی با رنگ‌ها، طعم‌ها و عطرهای متنوع و دلپذیر، که در سراسر جهان پراکنده‌اند.

صاحب تفسیر مشکاة بیان کرد: ایشان این رحمت را تنها برای سرزمین خود نمی‌طلبند، بلکه برای همه بندگان خدا و تمام سرزمین‌ها استدعا می‌کنند. سپس از خداوند می‌خواهند که به بندگانش نعمت و احسان عنایت فرماید، یعنی با این باران مبارک، برکت و نعمتش را بر مردم جاری سازد تا ثمرات و میوه‌های زمین به‌صورت کامل شکل گیرد.

انصاری گفت: امام سجاد(ع) از خداوند می‌خواهند که با این باران زمین‌ها را زنده کند و شکوفه‌ها و میوه‌های آن‌را به بلوغ و کمال برساند. واژه «زهره» به معنای شکوفه است که در جمع «انوار» خوانده می‌شود. این شکوفه‌ها که بر درختان می‌رویند، در نهایت به میوه‌های مطلوب تبدیل می‌شوند.

وی افزود: در ادامه، امام به فرشتگان الهی اشاره می‌کنند؛ فرشتگانی که مأمور نزول باران‌اند و در این فرآیند نقش‌آفرینی می‌کنند. ایشان از خداوند می‌خواهند که این فرشتگان کرامت را حاضر و مشغول به‌کار کنند تا بارانی نافع و سودمند نازل شود؛ بارانی که به موقع، مداوم و فراوان باشد، نه اندک و نامنظم.

صاحب تفسیر مشکاة بیان کرد: امام تأکید می‌کنند که باران باید در زمان مناسب و به شکل شتاب‌زده ولی دقیق و هماهنگ با نیاز زمین و مردم نازل شود، تا از آن بهترین بهره‌ها حاصل شود. سپس به یاد خاطرات و سنت‌های مردم قدیم می‌افتند که باران نافع و به موقع را به فال نیک می‌گرفتند. ایشان همچنین درخواست می‌کنند که این باران موجب بازگشت زندگی به زمین‌های خشک و از دست رفته شود و استعدادها و توانمندی‌های زمین به برکت این نزولات بارانی شکوفا شود.

انصاری تصریح کرد: در پایان، امام از خداوند می‌خواهند که این باران همراه با ابرهای متراکم و لایه‌ای باشد؛ ابرهایی که هم توده‌ای و هم منطبق با هم باشند و با صدای رعد و برق همراه شوند. صدای رعد برای مؤمنان نوید بخش نزول رحمت الهی است و دل‌ها را گرم و امیدوار می‌سازد.

صاحب تفسیر مشکاة اظهار کرد: ایشان همچنین می‌خواهند که باران به گونه‌ای باشد که نه به‌صورت قطرات پراکنده و بدون برکت نازل شود و نه با شدت و آزاردهنده، بلکه بارانی معتدل، گوارا و دلنشین باشد که مشکلی ایجاد نکند.