پناهی خطاب به مسئولان؛
مراسم تجلیل نمی‌خواهیم/ تا زنده‌ایم قرآنیان را دریابید
گروه فعالیتهای قرآنی: قاری بین‌المللی کشورمان با انتقاد از نبود حمایت از فعالان و اساتید قرآن کریم گفت: تنها کار متولیان قرآنی برگزاری مسابقات قرآن و ارائه بیلان کاری شده است؛ تا وقتی زنده‌ایم احوال ما و جلسات قرآن‌مان را نمی‌پرسند، بعد از مرگ هم برایمان دسته گل و پلاکارت نیاورند و مراسم تعزیه و بزرگداشت نگیرند.
محمدجواد پناهی، قاری بین‌المللی قرآن کریم در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از خراسان رضوی، با بیان اینکه طی سال گذشته بودجه‌های قرآنی بسیاری از سازمان‌ها و فعالیتهای قرآنی کاهش یافت، اظهار کرد: این کاهش، مسلماً بر فعالیت‌ها و امور قرآنی تاثیرگذار خواهد بود و باعث ضعف آن‌ها می‌شود، در خصوص فعالیتهای فرهنگی نیز وضع همین‌طور است که دلائل خاص خودش را دارد، متاسفانه مسئولان به هیچکدام از وعده‌های قرآنی خودشان عمل نکردند.
وی افزود: مدیران و مسئولان قرآنی استان در تخصیص منابع مالی به موسسات کوتاهی کردند و این موجب افت برنامه‌های قرآنی شده است، از محافل گرفته تا مسائل آموزشی و کلاس‌های خصوصی موسسات و نهادهای فعال در این عرصه مبتلابه این مشکل شده‌اند.
جلسات و نهادهای قرآنی که در خوابند
پناهی همچنین عنوان کرد: هنوز در ابتدای سال قرار داریم و هنوز نه بودجه‌ای مشخص شده و نه فعالیت‌ها و دوره‌های قرآنی رونق گرفته است، تازه بعد از تعطیلات سازمان‌ها و نهادها در حال بیدار شدن از خواب هستند و به همین دلیل برنامه خاصی برای سال پیش رو در نظر نداریم.
وی با اشاره به اینکه در حال حاضر همچون گذشته سه جلسه قرآن را مدیریت می‌کنم، ابراز کرد: نزدیک به 20 سال، صبح‌های جمعه از ساعت 8 تا 10:30 در محل خیابان خسروی نو، اندرزگو 17، مدرسه علمیه سجادیه جلسه عمومی قرآن دارم، شب‌های یکشنبه نیز یک دوره قرآن چرخشی را در سطح شهر مشهد اداره می‌کنم، همچنین کلاس‌های تجوید در روزهای شنبه و دوشنبه از ساعت 8 تا 13 در مرکز تربیت مدرس قرآن از جمله دیگر فعالیتهای قرآنی‌ام به شمار می‌رود.
دو روی سکه امور فرهنگی
این مدرس و قاری قرآن کریم حرم رضوی، حمایت را تنها خواسته جامعه قاریان قرآن برشمرد و تاکید کرد: درست است که یک وجه امور قرآنی عشق است اما دیگر وجه آن هم تامین مالی و پول است؛ اگر ثروت حضرت خدیجه(س) و شمشیر حضرت علی(ع) نبود، اسلام آن‌گونه رشد نمی‌کرد، او تمام دارایی‌اش را به پای خدمات پیامبر اکرم(ص) ریخت و صرف کرد، از دیگر سو شمشیر امام علی(ع) و مدیریت رسول‌الله در این مسیر کمک کرد.
به گفته وی، تا بودجه نباشد، هیچ کار و حرکتی به سرانجام نمیرسد و ادامه داد: باید برای حضور یک کودک هفت، هشت ساله و یا نوجوان و جوانی که در جلسات قرآن کریم با عشق و علاقه حاضر می‌شود، باید حداقل یک بسته شکلات وجود داشته باشد تا با آن از او پذیرایی کنند و این بسته شکلات نیاز به پول دارد.
آیا نباید انتظاری داشت؟
استاد پناهی با انتقاد از عدم حمایت نهادهای ذیربط از امور قرآنی در سطح استان، ادامه داد: نمیتوان همیشه از مردم و اقدامات خودجوش جلسات سنتی آنان توقع داشت، با توجه به اوضاع موجود اقتصادی حاکم بر زندگی عمومی مردم، تا چقدر می‌توان از آن‌ها توقع یاری و کمک داشت تا حالا نیز عمده حرکت‌ها از سوی همین مردم و اقدامات صورت گرفته است؛ آیا از سازمان‌های دولتی مانند سازمان تبلیغات اسلامی و یا اداره اوقاف و امور خیریه و دیگر ارگان‌ها نباید انتظار انجام کاری را داشت، فقط همه کارها را باید مردم اداره کنند؟
وی با طرح این سؤال که طی سال گذشته از میان مسئولان استانی شهر مشهد کدامیک حتی یکبار فقط برای احوال‌پرسی در این جلسات و دوره‌ها حضور پیدا کردند، افزود: درصورتی که نمی‌توانند حمایت مادی بکنند، حداقل می‌توانند حمایت معنوی انجام دهند؛ چند سال است ما در مشهد در حال برگزاری جلسات خودجوش قرآنی هستیم، چند نفرشان پا به این جلسات گذاشتند؟
مؤذن بارگاه منور حضرت رضا(ع) اضافه کرد: تنها کار متولیان قرآنی ما این شده که سالیانه یکسری مسابقات قرآن را برگزار کنند و انتهای سال نیز بیلان کاری خودشان را پر کنند و ارائه دهند، انصافاً چقدر از اساتید و مدرسان قرآن کریم مشهد حمایت می‌کنند؛ فقط باید بگذارند تا یک استاد فوت کند و بعد عکس‌هایش را چاپ کرده و مراسم تجلیل برایش برگزار کنند.
مراسم تجلیل نمی‌خواهیم
وی با تاکید بر این مطلب که مراسم تجلیل و بزرگداشت آن موقع به چه کار قاری و مدرس قرآن می‌آید، تصریح کرد: تا وقتی که زنده‌ایم احوال ما و جلسات قرآن‌مان را نمی‌پرسند، بعد از مرگ هم برایمان دسته گل و پلاکارت نیاورند و مراسم تعزیه و بزرگداشت نگیرند.
پناهی با یاد نمونه‌ای از این بی‌مهری‌ها بیان کرد: اکنون حاج وحید مجتهدزاده، قاری ممتاز مشهد سه سال است که با آن احوال ناخوش و شرایط نامناسب زندگی می‌کند، چه کسی حالش را می‌پرسد و پی‌گیر مسائل و مشکلات اوست، فقط چند دیدار از او صورت گرفت، یکسری وعده و وعیدهایی دادند و در رسانه‌ها و خبرگزاری‌ها منتشر شد، حقیقتاً به کدامیک از آن‌ها عمل کردند؟
خدمتی بی‌هیچ توقع، فقط با عشق
وی در همین خصوص افزود: طی سال گذشته از میان جلسات باشکوه مشهد از جمله حاج هاشم روغنی و دیگر اساتید قرآن مجید به کدامیک سر زده‌اند، مدرسانی که بی‌هیچ توقع و دستمزدی فقط با عشق می‌آیند و جلسات را با حضور پرشور مردم اداره می‌کنند، آیا آمدند تا یک خسته نباشید به آن‌ها بگویند؛ ما اصلاً حمایت مادی نخواستیم، آیا حمایت معنوی هم انتظار زیادی است؟
این مدرس دارالقرآن حرم رضوی با ذکر تلخ‌ترین خاطره قرآنی سال 1394 خودش بیان کرد: از دست دادن تنی چند از دوستان و فعالان قرآنی برجسته جامعه قرآنی کشور حاج محسن حاجی حسنی کارگر، حاج حسن دانش، حمیدرضا عباسی و اعضای گروه قرآنی آبادانی ضایعه بزرگ و غیر قابل جبرانی بود؛ همچنین وفات پدر حاج وحید غفران‌نیا(محمد غفران‌نیا، حافظ کل قرآن کریم شهر تبریز) و نیز حاج ابوالفضل علامی از اساتید مبرز قرآن کریم و داوران بین‌المللی شهر قم، بدترین خاطرات قرآنی سال گذشته محسوب می‌شوند.
این قاری بین‌المللی کشورمان از دست دادن این همه استعداد و شخصیت قرآنی کشور را که حاصل سال‌ها تلاش و کوشش اساتید به شمار می‌روند، جبران ناپذیر عنوان کرد.
وی افزود: مدیران و مسئولان قرآنی استان در تخصیص منابع مالی به موسسات کوتاهی کردند و این موجب افت برنامه‌های قرآنی شده است، از محافل گرفته تا مسائل آموزشی و کلاس‌های خصوصی موسسات و نهادهای فعال در این عرصه مبتلابه این مشکل شده‌اند.
جلسات و نهادهای قرآنی که در خوابند
پناهی همچنین عنوان کرد: هنوز در ابتدای سال قرار داریم و هنوز نه بودجه‌ای مشخص شده و نه فعالیت‌ها و دوره‌های قرآنی رونق گرفته است، تازه بعد از تعطیلات سازمان‌ها و نهادها در حال بیدار شدن از خواب هستند و به همین دلیل برنامه خاصی برای سال پیش رو در نظر نداریم.
وی با اشاره به اینکه در حال حاضر همچون گذشته سه جلسه قرآن را مدیریت می‌کنم، ابراز کرد: نزدیک به 20 سال، صبح‌های جمعه از ساعت 8 تا 10:30 در محل خیابان خسروی نو، اندرزگو 17، مدرسه علمیه سجادیه جلسه عمومی قرآن دارم، شب‌های یکشنبه نیز یک دوره قرآن چرخشی را در سطح شهر مشهد اداره می‌کنم، همچنین کلاس‌های تجوید در روزهای شنبه و دوشنبه از ساعت 8 تا 13 در مرکز تربیت مدرس قرآن از جمله دیگر فعالیتهای قرآنی‌ام به شمار می‌رود.
دو روی سکه امور فرهنگی
این مدرس و قاری قرآن کریم حرم رضوی، حمایت را تنها خواسته جامعه قاریان قرآن برشمرد و تاکید کرد: درست است که یک وجه امور قرآنی عشق است اما دیگر وجه آن هم تامین مالی و پول است؛ اگر ثروت حضرت خدیجه(س) و شمشیر حضرت علی(ع) نبود، اسلام آن‌گونه رشد نمی‌کرد، او تمام دارایی‌اش را به پای خدمات پیامبر اکرم(ص) ریخت و صرف کرد، از دیگر سو شمشیر امام علی(ع) و مدیریت رسول‌الله در این مسیر کمک کرد.
به گفته وی، تا بودجه نباشد، هیچ کار و حرکتی به سرانجام نمیرسد و ادامه داد: باید برای حضور یک کودک هفت، هشت ساله و یا نوجوان و جوانی که در جلسات قرآن کریم با عشق و علاقه حاضر می‌شود، باید حداقل یک بسته شکلات وجود داشته باشد تا با آن از او پذیرایی کنند و این بسته شکلات نیاز به پول دارد.
آیا نباید انتظاری داشت؟
استاد پناهی با انتقاد از عدم حمایت نهادهای ذیربط از امور قرآنی در سطح استان، ادامه داد: نمیتوان همیشه از مردم و اقدامات خودجوش جلسات سنتی آنان توقع داشت، با توجه به اوضاع موجود اقتصادی حاکم بر زندگی عمومی مردم، تا چقدر می‌توان از آن‌ها توقع یاری و کمک داشت تا حالا نیز عمده حرکت‌ها از سوی همین مردم و اقدامات صورت گرفته است؛ آیا از سازمان‌های دولتی مانند سازمان تبلیغات اسلامی و یا اداره اوقاف و امور خیریه و دیگر ارگان‌ها نباید انتظار انجام کاری را داشت، فقط همه کارها را باید مردم اداره کنند؟
وی با طرح این سؤال که طی سال گذشته از میان مسئولان استانی شهر مشهد کدامیک حتی یکبار فقط برای احوال‌پرسی در این جلسات و دوره‌ها حضور پیدا کردند، افزود: درصورتی که نمی‌توانند حمایت مادی بکنند، حداقل می‌توانند حمایت معنوی انجام دهند؛ چند سال است ما در مشهد در حال برگزاری جلسات خودجوش قرآنی هستیم، چند نفرشان پا به این جلسات گذاشتند؟
مؤذن بارگاه منور حضرت رضا(ع) اضافه کرد: تنها کار متولیان قرآنی ما این شده که سالیانه یکسری مسابقات قرآن را برگزار کنند و انتهای سال نیز بیلان کاری خودشان را پر کنند و ارائه دهند، انصافاً چقدر از اساتید و مدرسان قرآن کریم مشهد حمایت می‌کنند؛ فقط باید بگذارند تا یک استاد فوت کند و بعد عکس‌هایش را چاپ کرده و مراسم تجلیل برایش برگزار کنند.
مراسم تجلیل نمی‌خواهیم
وی با تاکید بر این مطلب که مراسم تجلیل و بزرگداشت آن موقع به چه کار قاری و مدرس قرآن می‌آید، تصریح کرد: تا وقتی که زنده‌ایم احوال ما و جلسات قرآن‌مان را نمی‌پرسند، بعد از مرگ هم برایمان دسته گل و پلاکارت نیاورند و مراسم تعزیه و بزرگداشت نگیرند.
پناهی با یاد نمونه‌ای از این بی‌مهری‌ها بیان کرد: اکنون حاج وحید مجتهدزاده، قاری ممتاز مشهد سه سال است که با آن احوال ناخوش و شرایط نامناسب زندگی می‌کند، چه کسی حالش را می‌پرسد و پی‌گیر مسائل و مشکلات اوست، فقط چند دیدار از او صورت گرفت، یکسری وعده و وعیدهایی دادند و در رسانه‌ها و خبرگزاری‌ها منتشر شد، حقیقتاً به کدامیک از آن‌ها عمل کردند؟
خدمتی بی‌هیچ توقع، فقط با عشق
وی در همین خصوص افزود: طی سال گذشته از میان جلسات باشکوه مشهد از جمله حاج هاشم روغنی و دیگر اساتید قرآن مجید به کدامیک سر زده‌اند، مدرسانی که بی‌هیچ توقع و دستمزدی فقط با عشق می‌آیند و جلسات را با حضور پرشور مردم اداره می‌کنند، آیا آمدند تا یک خسته نباشید به آن‌ها بگویند؛ ما اصلاً حمایت مادی نخواستیم، آیا حمایت معنوی هم انتظار زیادی است؟
این مدرس دارالقرآن حرم رضوی با ذکر تلخ‌ترین خاطره قرآنی سال 1394 خودش بیان کرد: از دست دادن تنی چند از دوستان و فعالان قرآنی برجسته جامعه قرآنی کشور حاج محسن حاجی حسنی کارگر، حاج حسن دانش، حمیدرضا عباسی و اعضای گروه قرآنی آبادانی ضایعه بزرگ و غیر قابل جبرانی بود؛ همچنین وفات پدر حاج وحید غفران‌نیا(محمد غفران‌نیا، حافظ کل قرآن کریم شهر تبریز) و نیز حاج ابوالفضل علامی از اساتید مبرز قرآن کریم و داوران بین‌المللی شهر قم، بدترین خاطرات قرآنی سال گذشته محسوب می‌شوند.
این قاری بین‌المللی کشورمان از دست دادن این همه استعداد و شخصیت قرآنی کشور را که حاصل سال‌ها تلاش و کوشش اساتید به شمار می‌روند، جبران ناپذیر عنوان کرد.
در خبر حاضر نام آقای غفران نیا ، اشتباه درج شده است.
مرحوم حاج محمد غفران نیا ، پدر حافظ کل قرآن آقای حاج وحید غفران نیا می باشند.
فرزندان و خانواده‌های اینها هم که خدا دارند و خودشون آروم آروم بزرگ میشن! فقط مسؤلین اگر به همراه قاب‌ها و لوح‌های تقدیر یک دیوار هم به اینها بدهند که جا برای نصب داشته باشن دیگه مشکلی ندارن بندگان خدا.
بقول استاد تا زمینه ی مادی فراهم نباشد معنوی هم آنجور که باید رشد نمی کند...صحبت بسیار هست...به امید حمایت مسئولان و از همه مهمتر ظهور امام زمان(عج)
واقعا اساتید و داورا هوای همو دارن؟ به جلسات هم سر میزنن در گرفتاری فکر هم هستن؟حرمت همو نگه میدارن؟اتحادی بین بچه های قرانی نیست
تا چنروز قبل از شهادت مرحوم دانش عزیز داشتن اول شدنشو در مسابقات بین المللی زیر سوال میبردن
حامد شاکرنژاد هنوزم دشمنای قهاری از بین قرانیا داره اینقد درگیر مسابقات و اول شدنو خارج رفتن شدیم که یادمون رفت اصل جلسات و دورهمی قرانی واسه چیه
حرمت امامزاده رو باید متولیش نگهداره
چرا ما بخواب رفتیم؟! با این وضع اقتصادی دیگه چقدر از مردم بخوایم، باور کنید دیگه خیّر هم نیست، ما سازمان تبلیغات داریم ما سازمان دارالقرآن داریم ما سازمان اوقاف و ارشاد داریم که یکی از کارهاشون همین حمایت از فعالیت های قرآنی هست، پس اینا کجان؟ آگه بیخیال بشیم از این هم بدتر میشه بچه ها به جای کلاس های قرآنی میرن کلاس رقص...
همه باید حمایت شوند هم مادی هم معنوی...
شمام یکبار فقط یکبار دست بچه ات رو بگیر بیا بشین سرکلاس... هیچی نمیشه بخدا ولی تاثیرش رو در زندگیت و در کارت میبینی
بعد از ترک دنیا هم آگه سنگ قبر هم از طلا باشه هیچ ارزشی نداره، تا وقتی اساتید هستن باید درکنارشون بود بعد از رفتنشان دیگه هیچ سودی برای هر دو طرف نیست!!!
الهی که استاد پناهی سایه شون مستدام باد، حق داره ناراحت بشه واقعا حق داره، چندین بار پرچم کشورش رو به اهتزاز درآورده وقتی این ناملایمات رو از ناحیه کسانی که خودشون متولی این کارن میبینه حق داره گله کنه...
حرف استاد پناهی نیست حرف همه است.
الان چرا برنامه بشری شبکه قرآن تعطیل شد؟ چون حمایت نشد چون چوب لای چرخ این برنامه پربازدید انداختن، باور ندارید از استاد محمد سلیمی دلیلشو بپرسید...
اللهم اهدنا بالقرآن...