فراموشی سیره اهل بیت(ع) و آرامش گمشده

حجت‌الاسلام نوید نظری، مدرس حوزه علمیه مشهد در گفت‌وگو با ایکنا از خراسان رضوی بیان کرد: نقل به مضمون از علامه شهید مرتضی مطهری آمده که همه می‌گویند برای شهادت امام حسین(ع) و ائمه اطهار(ع) مجلس عزا برپا کنید، که در واقع هدف اصلی تربیت انسان است تا فکر و منش امام حسین(ع) و ائمه اطهار(ع) گسترش پیدا کند.

وی ابراز کرد: اسلام ادعا دارد که بهترین دین است و آرامش را برای خانواده به ارمغان می‌آورد، اما چرا ما مسلمانان در دنیای امروز آرامش نداریم؛ پاسخ ساده است، چون به دستورات اهل بیت(ع) آنطور که باید عمل نکرده‌ایم. وقتی به پزشک مراجعه می‌کنیم اگر دارویی که توسط پزشک تجویز شود را به موقع و به اندازه مصرف نکنیم آنگاه دچار مشکل خواهیم شد؛ لذا اگر دستورات اهل بیت(ع) را نیز به‌درستی اجرا نکنیم آرامش را نیز تجربه نخواهیم کرد.

این مدرس حوزه علمیه ادامه داد: در مجالس عزا بیشتر به روضه‌خوانی پرداخته می‌شود تا اینکه دستورات اهل بیت(ع) را بیان کنند. در ایام شهادت حضرت زهرا(س) بیشتر بیان مصائب مطرح می‌شود تا سخنان و منش این بانوی بزرگوار و این در حالی است که حضرت مهدی(عج) فرمودند: حضرت زهرا(س) الگویی برای من است.

وی ابراز کرد: حضرت زهرا(س) در همسرداری، فرزندپروری و ... تنها نمونه عالم هستی است. یکی از نکاتی که در روانشناسی نیز به آن تأکید شده این است که پدر در خانواده تعظیم و تکریم شود.

شیوه تربیتی حضرت زهرا(س)

نظری ادامه داد: این تعظیم و تکریم نیز در نحوه تربیت فرزند حضرت زهرا(س) و در نجوای لالایی برای امام حسن(ع) مشهود است. «اشبه اباك یا حسن و اخلع عن الحق الرسن و اعبد الها ذاالمننن و لا توال ذالاحن» همانا فاطمه(س) فرزندش حسن را تکان می‌داد و می‌گفت: حسن جان! مانند پدرت باش و ریسمان را از گردن حق بردار (حق را آزاد کن). خدای احسان‌کننده را پرستش کن و با افراد دشمن و کینه‌توز، دوستی [و رفاقت] مکن.

این کارشناس مذهبی بیان کرد: در این مصرع، حضرت زهرا(س) به اساسی‌ترین و اولویت‏‌دارترین نكته در باب تربیت و پرورش كودكان پرداخته است، زیرا از سویى تربیت و پرورش، بدون داشتن الگو و سرمشق میسر نیست و از سوى دیگر، كودكان و نونهالان نیز به‌طور طبیعى به‌دنبال یافتن الگو و سرمشق مناسب و شایسته براى خویش هستند.

وی اضافه کرد: حضرت زهرا(س) در آغاز سخن تربیتى خود با فرزندش به همین نكته مهم تربیتى و پرورشى و نیز به نیاز طبیعى كودكان پرداخته و همسر عزیزش حضرت على(ع) را كه بهترین و كامل‌ترین الگو و سرمشق زندگى براى بشریت است، به فرزندش امام حسن مجتبى(ع) شناسانده و چنین فرمودند: فرزندم مانند پدرت على(ع) باش و از او الگو و سرمشق فرا گیر؛ چرا كه على(ع) مظهر همه كمالات و فضایل انسانى و مصداق كامل ارزش‌ها و اوصاف آدمى است.

تکریم همسر در مقابل فرزندان

نظری ادامه داد: اینکه حضرت فرمودند: پسرم شبیه پدرت علی شو؛ این یعنی پدر را در چشم پسر تعظیم می‌کند. این احترام و تکریم متقابل بود و امیرالمؤمنین(ع) همسرش را شایسته صدا می‌زد و می‌فرمود: «یا بنت رسول الله» و یکدیگر را تجلیل و تکریم می‌کردند. سال‌ها در هیئت امام حسین(ع) سینه‌زنی می‌کنیم، اما با همسر و فرزندان خود شایسته رفتار نمی‌کنیم. امام حسین(ع) در واقعه کربلا حتی یک مرتبه هم به همسر و فرزندان و اهل بیتشان تندی نکردند در حالیکه بزرگترین مصیبت عالم در آن ایام به وقوع پیوست.

وی گفت: امام حسین(ع) در آن صحنه پر تلاطم به حضرت زینب(س) فرمودند: «علی اصغر را بیاورید تا ببوسم» که این نشان از نهایت توجه ایشان به خانواده و فرزندان است. حدیث داریم از اهل بیت(ع) که فرمودند: «اینکه به همسر خود بگویید دوستت دارم را هرگز فراموش نخواهد کرد و از قلبش بیرون نرود».

شعر عاشقانه امام حسین(ع) برای همسرش

نظری گفت: شاید تاکنون نشنیده باشید که امام حسین(ع) شعر عاشقانه برای همسرش رباب می‌سرود: لَعَمْرُک اِنِّنی لَاُحِبُّ دارا    تَحُلُّ بها سکینةُ و الربابُ

اُحبِّهما وَ اَبْدُلُ جُلَّ حالی     وَ لَیْسَ لِلاَئمی فیها عِتابُ

به جان تو سوگند! من خانه‌ای را دوست دارم که سکینه و رباب در آن باشند.

آن‌ها را دوست دارم و تمامی دارایی‌ام را به پای آن‌ها می‌ریزم و هیچ‌کس نباید در این ‌باره با من سخنی بگوید. این منش امام حسین(ع) اگر به خانواده بیاید چقدر باعث آرامش در خانواده‌ها می‌شود. در جایی نقل شده که امام لباسی را که همسرشان دوست داشتند می‌پوشیدند.

این مدرس حوزه علمیه مشهد بیان کرد: امام صادق(ع) محاسنشان را رنگ می‌کردند. وقتی از ایشان علت را پرسیدند در پاسخ فرمودند همسر جوان دارم. این یعنی امام به همسر خود توجه داشتند.

خانواده هم جزء ناس هستند

وی افزود: آیا اگر ما در شب عاشورا بودیم با امام می‌ماندیم یا خیر؟ پاسخ ساده است اگر امروز فکر امام حسین(ع) را قبول داریم و به آن عمل می‌کنیم در شب عاشورا با امام می‌ماندیم. امام در آن شب فرمودند: کسی که حق‌الناس بر گردن دارد برگردد. این یعنی شهادت در راه امام حسین(ع) نیز حق‌الناس را پاک نمی‌کند، اما متأسفانه وقتی از حق‌الناس حرف می‌زنیم از خانواده فراموش می‌کنیم، گویی که همسر و فرزند جزء ناس نیستند.

نظری اظهار کرد: حدیث داریم که کار مرد در خانه باعث بخشودگی گناهان بزرگ می‌شود. گناهان بزرگ یعنی گناهانی که وعده عذاب آتش داده شده است. نقل است که روزی پیامبر(ص) وارد اتاق شدند و مشاهده کردند امیرالمؤمنین(ع) عدس پاک می‌کند. پیامبر فرمودند: مردی که به همسرش کمک کند خدا به کمتر از بهشت برایش رضایت نمی‌دهد. عمل به این احادیث، زندگی انسان را به یک ثبات و آرامش می‌رساند.

گسترش اسلام با اخلاق

این کارشناس مذهبی افزود: اسلام بیشتر از اینکه با استدلال گسترش یابد با اخلاق گسترش یافته و با کلام خوش پیشروی کرده است. پیامبر(ص) باید همه آیات قرآن را ابلاغ کند و آن دسته از آیاتی که خداوند فرموده قل یعنی اهمیت بیشتری دارد. «وَقُلْ لِعِبَادِي يَقُولُوا الَّتِي هِيَ أَحْسَنُ؛ و بندگانم را بگو که همیشه سخن بهتر را بر زبان آرند»، (اسرا/53). کلمات عاشقانه در جمع خانواده معجزه‌گر است. وقتی می‌خواهید حرف بزنید بهترین حرف را بزنید. اگر همین یک آیه در زندگی عملی شود و کلام خوش رعایت شود زندگی‌ها گلستان می‌شود؛ چرا که غالب این دعواها و بگو مگوها از کلام ناخوش است.

وی بیان کرد: امام صادق(ع) فرمودند: هر زنی به همسرش بگوید: «من از روی تو خیری ندیدم» عملش ضایع و حبط خواهد شد. البته از این نوع احادیث در سیره اهل بیت(ع) فراوان است و مجال آن در یک گفت‌وگو فراهم نیست.