به گزارش ایکنا، محمود لطفینیا، قاری بینالمللی و مدرس قرآن کریم، سوژه دومین قسمت از مجموعه راویان نور بود که شب گذشته، دوازدهم اردیبهشتماه از شبکه مستند سیما پخش شد.
لطفینیا در این مستند به چگونگی علاقهمندیاش به قرآن پرداخت و گفت: از سنین طفولیت با صدای مرحوم استاد عبدالباسط از مأذنههای مساجد آشنا شدم. کلاس چهارم، پنجم بودم که با دوستان همکلاسی، پایم به مسجد محله جیرسر لاهیجان در جوار بقعه امیرصادق(ع) باز شد، که هماکنون نیز جلسه قرآن هفتگیام آنجا برگزار میشود، آنجا جمعهشبها استاد حاج علی علیزاده درس میداد. از جمله خاطرات کودکیام این بود که در یکی از حسینیههای همین شهر، بقعهای هست به نام آسید حسین، آنجا یکی دیگر از اساتید با یکی از علما و مشاهیر بزرگ شهرمان به نام آیتالله مهدوی، جلسه قرآن داشتند، ما شنیدیم که جلسهای هست که آخرش شام باقالیپلو میدهند، اولین کاری که ایشان میکرد میگفت شما حمدتان را بخوانید، به من که رسید گفت پسر جان حمدت را بخوان ببینم، شروع کردم به خواندن حمد، حمد را که خواندم گفت عرب هستی؟ گفتم نه حاج آقا من بچه همینجا، لاهیجان هستم، گفت پدر و مادرت عرب هستند؟ گفتم نه، گفت بیا جلو ببینم، رفتم خدمتش و آن موقع فکر کنم سکه پنج تومنی تازه ضرب شده بود که به من داد.
اولین حضور لطفینیا در مسابقات قرآن به سال 59 برمیگردد که در مسابقات استانی حضور پیدا کرد و همان سال رتبه سوم مسابقات را به دست آورد.
محمود لطفینیا در دورهای وارد حوزه علمیه کاشان شده و حدود هفت سال به تحصیل در حوزه میپردازد و شاید آشنایی وی با ادبیات عرب، تفسیر، فقه و کلام و تفسیر در حوزه باعث شد که کارهای قرآنیاش قویتر و پربارتر باشد. خود در این باره میگوید: بسیاری از دوستان قبل از انقلاب ما برای تحصیل به قم آمده بودند، من هم آخر هفتهها به دو جهت به قم میرفتم؛ یکی زیارت دوستان، یکی هم شرکت در جلسات قرآن قم. در یکی از مساجد کاشان نیز، جلسه قرآنی دائر کردیم که هم تعلیم میدیدیم و هم جلسه قرآنی داشتیم که به دیگران تعلیم میدادیم.
در مسیر تلاوت، دنبال کارهای تازه بود که به سراغ کارهای اساتید کامل یوسف، حمدی زامل، نقشبندی، محمد عمران، احمد شبیب و منشاوی رفت و همه را میشنید تا سال 64 که تمرکز روی استاد عبدالعزیز حصان پیدا کرد که در سبک مصطفی اسماعیل میخواند و از اساتید برجسته مصر است.
بعد از آن پایش به تهران باز شد و در جلسات تهران از محضر اساتید موسوی و خدامحسینی بهره برد، درباره این بازه زندگیاش میگوید: استاد خدامحسینی، واقعاً الگوی بزرگی برای من بود و نکات فنیای که ایشان به من تذکر و توجه داد، حقیقتاً مایه شکلگیری شخصیت تلاوت من و به اصطلاح عوام آن شد تا حدی که با راهنماییهای ایشان توفیق پیدا کردم در مسابقات کشوری در سال 75 که در ارومیه برگزار میشد، اول شدم، حدود زمستان و دیماه بود که در مسابقات بینالمللی تهران، توفیق پیدا کردم رتبه نخست را کسب کنم.
یکی دیگر از وجوه مهارتی این استاد قرآن، تبحر در خوشنویسی است، سال 68 موفق به دریافت عنوان ممتاز در این هنر شده است، استاد لطفینیا در این باره اظهار کرد: نستعلیق کتابت را که امتحان دادم در ممتاز پذیرفته شدم، یکی از اساتید تذکری داد که تذکر بسیار مفیدی بود، گفت که ممتاز صفر خوشنویسی است، یعنی الان تازه به صفر خوشنویسی رسیدم و حالا باید کار کنم تا خوشنویس درست و حسابی از کار دربیایم، رتبه اولی مسابقات بینالمللی قرآن هم همین اتفاق برای ما میافتد، ما تازه به صفر قرائت قرآن میرسیم، اگر قاری بخواهد شخصیت قرآنی خودش را از حیث مهارتهای تلاوت شکل بدهد و معرفی کند، از آن موقع تازه باید کار کند.
اولین سفر تبلیغی این استاد قرآن در سال 61 و همزمان با دومین حضور قاریان و اساتید کشور در مناسک حج بوده است، استاد لطفینیا، در جبههها نیز فعال بوده است، در مورد فعالیتش در آن دوره، بیان کرد: از دفعاتی که توفیق داشتیم در دفاع مقدس در عرصه فعالیتهای رزمندگی حضور داشته باشیم، سفرهای تبلیغی ما به مناطق جنگی بود. به مناطق جنگی میرفتیم و آنجا محافل انس با قرآن اجرا میکردیم، ابتهالخوانی رسمیام را از همان مناطق جنگی شروع کردم و در محافل قرآنی برای رزمندهها قرآن و ابتهال میخواندیم. یکی از موهبتهایی که در مسیر قرآنی بودن، قرآنی شدن و با قرآن بودن برای هر اهل قرآنی اتفاق میافتد، این است که با آدمهای خوب ارتباط برقرار میکند، آدمهایی که بیریا و صاحب اخلاق کریمه هستند و به واسطه با آنها بودن قرآنی شدن تقویت میشود.
در بخشی از این مستند، لطفینیا، گفت: انسان اگر عاقل باشد و به یک چیز محدود و فانی بسنده نکند و بخواهد حیات خود را ادامه دهد و این آدم شدن را قدمی برای رسیدن به یک انتهای ممتد برای انسانیت و رسیدن به آن چیزی که خدا وعده کرده، الهی شدن قرار بدهد حتماً باید پا جای پای امامش بگذارد. با اینکه در فضای مذهبی بودهام، درس طلبگی خواندهام و سالهاست با قرآن مأنوس هستم و قرآن میخوانم، هنوز احساس میکنم از قرآن هیچ چیزی نمیدانم. هیچ تربیتی بالاتر از تربیت قرآنی و دینی نیست، کتاب آخر که معجزه خداوند است، از سوی پیامبر(ص) آمده که نامش قرآن مجید است، برای این آمده که آدمها را بسازد و آدم را به آدمیتش برساند، اگر آدمها سراغ چیز دیگری بروند برای اینکه آدم بشوند، سراغ حرفهای دیگر بروند، سراغ رفتارهای دیگر بروند، به هیچ جا نمیرسند.
از دیگر بخشهای این برنامه، گفتوگو با همدورهایها، دوستان و شرکتکنندگان در جلسات قرآن ایشان بود که محمود لطفینیا را اینگونه معرفی کردند؛
این برنامه به تهیهکنندگی و کارگردانی سیدمهدی موسویبرزکی طی ۱۳ قسمت ۲۵ دقیقهای حوالی ساعت ۱۸:۴۰ به روی آنتن شبکه مستند میرود که بازپخش این مجموعه روز بعد، ساعت ۱۲:۳۰ انجام میشود.
انتهای پیام