هدف جبهه باطل در عاشورا خاموش کردن نور هدایت الهی بود

با آفرینش انسان و جایگاه خلیفةالله، دشمنی ابلیس با جریان هدایت آغاز شد؛ دشمنی‌ای که با ظهور پیامبران و امامان معصوم، شکل علنی‌تری یافت. جبهه باطل همواره در تلاش بود تا نور الهی را خاموش کند، اما اوج این تقابل در عاشورا رخ داد؛ جایی که با قتل امام حسین(ع) و یارانش، سوزاندن خیمه‌ها و اسارت خاندان نبوی، دشمن گمان می‌کرد کار هدایت پایان یافته است. غافل از آن‌که نور خدا خاموش‌شدنی نیست و عاشورا خود نقطه آغاز گسترش هدایت شد؛ نوری که تا ابد در دل‌های مؤمنان روشن خواهد ماند. در همین خصوص مهدی زره‌ساز، پژوهشگر دینی یادداشتی در اختیار ایکنای خراسان‌رضوی قرار داده است که در ادامه می‌خوانیم؛

آفرینش حضرت آدم(ع) و آغاز نسل بشر، دشمنی ابلیس با این نوع از آفرینش نیز آغاز شد. ابلیس پس از استکبار در برابر فرمان خدا و سر باز زدن از سجده بر آدم، به‌دلیل حسادت به جایگاه و مقام رفیع خلیفه الهی، به عزت و جلال خداوند متعال سوگند یاد کرد که سرنوشت همه فرزندان آدم را به جهنم ختم کند. با این حال، خداوند متعال انسان را در برابر این دشمن تنها نگذاشت و برای هدایت بشر، پیامبران و اوصیایی از نسل آدم فرستاد تا دستگیر ذریه او باشند.

در روایتی ذیل آیه هشتم سوره «تغابن» «فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ النُّورِ الَّذِي أَنْزَلْنَا»، «نور نازل‌شده» از سوی خداوند، به امامان تفسیر شده است. امامان معصوم، نور الهی‌اند که خداوند آنان را به زمین فرو فرستاده و امر هدایت بندگان را به ایشان واگذار کرده است. در برابر این انوار الهی، ابلیس و سپاهیانش به تکاپو می‌افتند تا بندگان به نور هدایت نرسند.

هدایت‌گری خلفای الهی از یک سو و تلاش سپاه ابلیس برای جلوگیری از هدایت شدن بندگان از سوی دیگر، موجب شکل‌گیری نبرد دائمی میان جبهه حق و جبهه باطل می‌شود. در این نبرد، امامان معصوم و مؤمنان تسلیم در برابر ولایت ایشان، در جبهه حق قرار می‌گیرند، و کافران، مستکبران و معاندان ولایت امامان، در جبهه باطل صف‌آرایی می‌کنند. جبهه باطل تمام توان خود را به کار می‌گیرد تا بندگان به نور الهی نازل‌شده از آسمان روی نیاورند و هدایت خلفای الهی را نپذیرند.

هدف نهایی جبهه باطل، به سردمداری ابلیس و یاوران انسی و جنی او، مقابله مستقیم با ولیّ خدا و خلیفة‌الله است. با زیر پا گذاشتن بیعت غدیر از سوی مسلمانان، این مقابله مستقیم آغاز شد، به‌گونه‌ای که حذف فیزیکی عترت نبوی، به عنوان هدف نهایی جبهه باطل در دستور کار قرار گرفت. حمله به خانه وحی، ترور حضرت امیرالمؤمنین(ع) و مسموم کردن امام حسن مجتبی(ع) بخشی از این نقشه شوم بود. با حذف خامس آل‌عبا و قطع نسل پاک او، دشمنان گمان می‌کردند به هدف نهایی خود رسیده‌اند.

روز عاشورا، روز تقابل تمام‌عیار جبهه حق و جبهه باطل بود. جبهه باطل با به نمایش گذاشتن استکبار در برابر خدا و خلیفه‌اش، با حرمت‌شکنی و زیر پا گذاشتن مقدسات الهی، در پی خاموش کردن نور هدایت بود. قتل فجیع بنی‌هاشم، رحم نکردن به شیرخوار سیدالشهدا(ع)، سوزاندن خیمه‌های اهل‌بیت رسول‌الله(ص) و دیگر جنایاتی که پس از شهادت امام حسین(ع) صورت گرفت، همگی با هدف حذف نام و یاد عترت پاک نبوی انجام شد. یزیدیان با تمام استکبار و وقاحت، همه مقدسات را زیر پا گذاشتند و کوشیدند شخصیت عزیزی را خوار سازند که نزد خدا و پیامبر و اهل ایمان، جایگاهی بس رفیع داشت.

هدف جبهه باطل در عاشورا، خاموش ساختن نور هدایت الهی بود. آنان گمان می‌کردند با کشتن سیدالشهداء(ع) و بی‌حرمتی به پیکر مطهرش، این نور خاموش خواهد شد؛ غافل از اینکه شخص اباعبدالله علیه‌السلام، نور خداست و «نور خدا هرگز خاموش نمی‌شود». چنانکه می‌خوانیم: «أَشْهَدُ أَنَّكَ نُورُ اللَّهِ الَّذِي لَمْ يُطْفَأْ وَ لَا يُطْفَأُ أَبَداً».

جبهه باطل می‌خواست جریان هدایت را ریشه‌کن کرده و زمام امور بندگان را به دست گیرد، تا همگان به ضلالت و گمراهی کشیده شده و عاقبتشان آتش جهنم باشد. آنان برای نیل به این هدف، از مکر و حیله‌های فراوان بهره بردند. اما خداوند متعال در برابر مکر مستکبران و دشمنان هدایت، «خیرالماکرین» است: «وَ مَكَرُوا وَ مَكَرَ اللَّهُ وَ اللَّهُ خَيْرُ الْماكِرِينَ» (آل‌عمران: ۵۴).

اگرچه جبهه باطل با تمام توان برای خاموش کردن نور هدایت الهی تلاش کرد، اما مکر الهی چنین رقم خورد که نتیجه آن جنایات به سود جبهه حق تمام شود. همه مصیبت‌های عاشورا که با هدف محو نام و نسل عترت نبوی رخ داد، در نهایت موجب فروزان‌تر شدن نور هدایت گردید. اقامه عزای سیدالشهداء(ع)، سبب گسترش محبت و یاد او در سراسر عالم شد و نور هدایت الهی را فراگیرتر کرد. چنانکه قرآن می‌فرماید: «يُريدُونَ لِيُطْفِؤُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْواهِهِمْ وَ اللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَ لَوْ كَرِهَ الْكافِرُونَ» (صف: ۸).

از این منظر، اهمیت اقامه عزا بر مصیبت سیدالشهداء(ع) آشکار می‌شود؛ چراکه عزاداری برای آن حضرت، مقابله با جبهه باطل و ناکام گذاشتن هدف شوم آنان است.