به گزارش
خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) از خراسان رضوی، شیخالاسلام احمد ابن ابوالحسن جامی نامقی ترشیزی معروف به شیخ احمد جامی از عارفان دوره سلجوقی بود، وی در سال ۴۴۰ هجری قمری در روستای نامق از توابع ترشیز(کاشمر فعلی) به دنیا آمد؛ نیاکان وی از نوادگان جریر ابن عبدالله از صحابه پیامبر(ص) بودند.
شیخ جام از عارفان، شعرا و موسیقیدانان مشهور قرن پنجم و ششم هجری قمری بود. او در سن ۲۲ سالگی دچار تحول روحی شد و به عرفان روی آورد. وی در این دوران از مردم کناره گرفته و ۱۸ سال در ارتفاعات نامق و کوهستان بِزد، گوشه عزلت اختیار میکند و به مطالعه قرآن، تفاسیر و تحقیق در حال عرفا میپردازد.

در قبر شیخ در تربتجام، دو سنگ قبر افراشته سفیدرنگ در بالا سر و پایین پاى مرقد وى نشانده شده است که بر روى آنها، کتیبههایى به خط کوفى و نستعلیق نگاشته شده است.
در محوطه مزار شیخ احمد جام، تعدادی سنگ قبر ديده میشود كه مربوط به اهل سنت است. این سنگ قبرها به صورت عمودی نصب شده و بر روی آنها نام و نام خانوادگی، تاريخ وفات و تولد متوفی با آياتی از قرآن و نقشهای اسلیمی زیبایی كندهکاری شده است.

ایوان مزار شیخ احمد جام در برابر گنبدخانه به عنوان نقطه مرکزی آرامگاه شیخ احمد جام قرار دارد؛ بر پیشانی این ایوان، دو اژدهای زرد رنگ به صورت قرینه کاشیکاری شده است.
طراحی و نگاشتههای روی درب خانه شیخ احمد جام، نشانگر زیبایی و خلاقیت هنرمندان ایرانی در دوره ایلخانی است؛ حدود 200 سال بعد از مرگ وی، درب با چوب درخت گردو و روکش ساچ با دستان توانمند استاد شاهرخ تبریزی ساخته شده که تاریخ حکاکی شده بر روی درب به سال 733 هجری قمری اشاره دارد.

بعد از این در، اتاقی است که نقاشیهایی با رنگهای طبیعی از ریشه درختان، آیات کتابت شده در اطراف طاق و ...، گویای قدمت 600 سالهشان است.
اتاقهای کوچکی معروف به چلهخانه یا خلوتخانههای قدیم در اطراف این محوطه به چشم میخورد که نمای تاریخی را بر فضا حاکم کرده است؛ چلهخانهها محل عبادت و خلوت با خداوند به مدت 40 شبانهروز در زمان قدیم بوده است.

در هر قسمت طاق کتابت یک آیه از کتاب الهی به چشم میخورد، آنچه که در این میان بیشتر جلب توجه میکند کتابت لااله الاّالله، محمد رسولالله با خط کوفی در قسمتهای بالای طاق است؛ همچنین دور تا دور این خان، سوره انسان با زیبایی زائدالوصفی تذهیب شده که مربوط به سال 763 هجری قمری میشود.
مهلا مجیدی