بابالجواد(ع) راه ورود به قلب امام رضا(ع) است، باید از این در بگذرد کسی که مشتاق پابوسی این امام است، اینجا بابالحاجات است و ورودی باب الجواد(ع) در سال ۱۳۸۱ طی اجرای طرح توسعه حرم مطهر ایجاد شد، این ورودی مشرف به خیابان شهید اندرزگو و در کنار بابالرضا(ع) جزو ورودیهای جنوبی حرم مطهر محسوب میشود.
دو طرف مسیری که به بابالجواد(ع) ختم میشود بازارچه مختصری شامل محصولات فرهنگی و سوغاتیهای مشهد احداث شده و بازار فرش آستان قدس هم در این مسیر قرار دارد که عرضهکننده فرشهای زیر پای زائران برای فروش است. معماری این مسیر نیز مانند سایر بافتهای حرم شامل معماری با طرحهای اسلیمی و کاشیهای پرنقش و نگار است. زائران و مجاورانی که برای ورود به حرم مسیر بابالجواد(ع) و این ورودی را با نیت برآورده شدن حوائج انتخاب میکنند معتقد هستند بابالجواد(ع) راه ورود به قلب امام رضا(ع) است و اعتقاد دارند که زائر مشتاق باید از این در بگذرد و به پابوسی این امام برسد.
باب الجواد(ع) بابالحاجات است، زائرانی که از این درب ورود میکنند با این نیت دست ادب بر سینه گذاشته و با تمام وجود امام را به فرزندش قسم میدهند و دردانه حضرت را واسطه قرار میدهند، اصلاً نمیشود کسی از این در وارد شود و دست خالی بازگردد. همین روایت معروف که دهان به دهان نقل شده، سبب شده تا با زائرانی روبهرو شویم که گاه راه خود را دورتر میکنند تا از بابالجواد(ع) خود را به حرم مطهر برسانند و نخستین سلام را از این باب به آقا عرض کنند.
خبرنگار ایکنای خراسان رضوی با چند نفر از زائران و مجاوران در این مسیر گفتوگویی انجام داده و از حس و حال آنها زمانیکه از مسیر بابالجواد(ع) وارد حرم میشوند سؤال کرده است که در ادامه میخوانیم.
فاطمه زهرا غدیری که همسر مرحومش از مداحان حرم بوده است میگوید: معمولاً از دربهای ورودی باب الرضا(ع) و باب الجواد(ع) وارد حرم میشوم، 45 سال است در مجاورت بارگاه حضرت زندگی میکنم و هفتهای سه تا چهار مرتبه به حرم مشرف میشوم. بارها و بارها در زندگی با مشکلاتی مواجه بودم که دست به دامن حضرت شدهام و هنوز از حرم بازنگشته مشکلاتم حل شده است.
وی ادامه میدهد: همه افراد مشکل و حاجت دارند، اما من هر وقت با مشکلی مواجه میشوم و یا حاجتی دارم به نیت رفع مشکل و حاجت روایی پا به حرم میگذارم و تا چشمم به حرم میافتد همه مشکلات را فراموش میکنم و اکنون که ولادت فرزند ولی نعمتمان جوادالائمه(ع) مظهر جود و کرم است از خداوند متعال خوشبختی جوانان، شفای بیماران و آزادی مردم غزه را خواستارم.
ساجده، نوجوانی حدود 14 ساله با ما همراه میشود و از اینکه چگونه زائر شده است میگوید: از همدان همراه خانواده به زیارت آمدهام، البته قصد سفر نداشتیم و خیلی غیرمنتظره این سفر شرایطش فراهم شد.
وی بیان میکند: اقامتگاه ما نزدیک بابالجواد(ع) است و هر وقت از این ورودی به حرم وارد میشوم حس و حال خوبی به من دست میدهد، چون امام جواد(ع) معروف به باب الحوائج هستند و معمولاً در گرفتاریها و کلافگیهای زندگی با ایشان صحبت میکنم و وقتی حال دلم خوب میشود یقین پیدا میکنم حضرت پاسخم را داده است.
فاطمه بانویی حدود 50 ساله نیز در حالیکه روی ویلچر در حال بازگشت از حرم است وقتی به خود میآید از او میخواهیم کمی از حس و حالش صحبت کند و در حالیکه اشک بر چهرهاش جاری میشود میگوید: به محض اینکه دلتنگ حضرت میشوم متوسل میشوم، امام مرا میطلبد و میآیم. اهل تهرانم و هر ماه تقریباً مشرف میشوم، هرگاه مشکلات بر من غالب میشود با توسل به جوادالائمه(ع) درهای رحمت برایم باز میشود.
وی ادامه میدهد: هر وقت وارد حرم میشوم از بابالجواد(ع) وارد میشوم و هر وقت از امام رضا(ع) خواستهای دارم فرزندش را واسطه قرار میدهم و با تمام اطمینان به اینکه خواستهام برآورده میشود از حرم خارج میشوم.
علی، راننده تاکسی و چند سالی هست که در خط بابالجواد(ع) به سطح شهر مشغول بهکار است، او از حال و هوای این مسیر میگوید: از اینکه محدوده بابالجواد(ع) مشغول به خدمت هستم و زائران امام رضا(ع) را به مقصد میرسانم خشنودم، به هر حال بهنحوی خادم امام رضا(ع) هستم.
سیدمحمد خورشیدی، زائری از اهواز با ما همراه میشود و درباره احساس خوش زیارتی که در این ایام نصیبش شده است بیان میکند: خوشحالم در سال دو تا سه مرتبه امام(ع) مرا میطلبد و به پابوسی حضرت میآیم.
وی درباره انتخاب مسیر بابالجواد(ع) برای ورود به حرم میگوید: معمولاً با توجه به آنچه در روضهها و هیئتها از عشق و محبت امام رضا(ع) به فرزندش جوادالائمه(ع) شنیدهام از بابالجواد(ع) وارد حرم میشوم، چون حس میکنم مورد عنایت حضرت قرار میگیرم و هر وقت نیتی دارم برای اینکه از مهر و محبت امام مهربانیها بهرهمند شوم امام جواد(ع) را واسطه قرار میدهم.
خورشیدی اظهار میکند: امید است مهر و محبت حضرت شامل حال من هم شود، به هر حال از جود و کرم این خانواده کسی بینصیب نمانده و نمی ماند.
محمد ضیایی که 6 سال است توفیق خدمت به زائران بارگاه منور رضوی را دارد در ادامه میگوید: ورودی بابالجواد(ع) خاص است و بسیاری از زائران را میبینم که با نیت خاصی از درب بابالجواد وارد حرم میشوند و حاجت روا بازمیگردند، در روایات هم داریم که حاجات دنیوی را از جوادالائمه(ع) بخواهید و خیلی از افراد با این اعتقاد از این درب وارد حرم میشوند.
سید محمدعلی آقا میر سلیم، زائری که با همسر و دو فرزند خردسالش از تهران زائر امام رضا(ع) شده است میگوید: هر وقت امام(ع) بطلبد من زائر میشوم و همه درددلهای خود را با امام در میان میگذارم.
سحر بحرینی نیز زائری از بوشهر است و بیان میکند: سال گذشته در ایام فاطمیه و امسال در ایام ولادت قسمت شد زائر شوم، من ارادت خاصی به جوادالائمه(ع) دارم و مطمئنم هر وقت از حضرت کمک بخواهم حضرت مدد میرساند و من نیز برای خشنودی ایشان ذکر میگویم.
صالحی، زائر دیگری از اهواز در ادامه میگوید: سالیان متمادی است که هر سال دو تا سه مرتبه توفیق میشود تا به پابوسی حضرت(ع) مشرف شوم و معمولاً برای ورود به حرم از درب بابالجواد(ع) وارد میشوم، چون از علما و بزرگان دین وارد شده است که اگر حاجتی دارید حضرت رضا(ع) را به مادرش فاطمه زهرا(س) و فرزندش جوادالائمه(ع) قسم دهید و حضرت پاسخ میدهد.
در بخش دیگری از این گزارش با محمدمهدی علوی، طلبه جوانی که از تهران مشرف شده است وارد گفتوگو میشویم که از حس و حال زیارت میگوید: طبق روال هر ساله بین دو ترم خدمت حضرت میرسم و به زیارت امام رضا(ع) مشرف میشوم.
وی بیان میکند: با توجه به ارادت و محبتی که حضرت رضا(ع) به فرزند بزرگوارشان دارند، برای اینکه مورد توجه حضرت باشیم از درب محبت یعنی از طریق فرزند ایشان جوادالائمه(ع) باید ورود کرد، درب محبت امام رضا(ع) امام جواد(ع) هستند و بابالجواد نمادی از ورود به قلب امام رضا(ع) است.
محمد لطفی، زائر دیگری از تهران میگوید: من از کودکی از آن زمان که دست در دست پدر و مادرم به حرم مشرف میشدیم برای عرض ارادت از بابالجواد(ع) وارد میشدیم و این اعتقاد از دوران کودکی در من ایجاد شد و بعدها در روایات متوجه رابطه قلبی پدر و فرزندی امام رضا(ع) با فرزند بزرگوارشان شدم و لذا همیشه سعی میکنم از بابالجواد وارد حرم شوم.