پای خاطرات یک معلم قرآن
معلمی که برای محمدجواد پناهی خاطره‌ساز شد
قاری بین‌المللی قرآن با بیان خاطره‌ای از معلم ابتدایی خود گفت: در دوران دبستان موظف بودیم قبل از شروع کلاس یک صفحه از قرآن را قرائت کنیم و روزی که نوبت من بود یکی از کلمات را اشتباه خواندم که از سوی معلمم تنبیه شدم و همین امر باعث تلاش بیشتر برای دستیابی به موفقیت‌ها شد.
محمدجواد پناهی، قاری بین‌المللی قرآن و مؤذن حرم رضوی در گفت‌وگو با ایکنا از خراسان رضوی، ضمن تبریک «هفته معلم» اظهار کرد: معلمان برای پرورش و رشد شخصیتی و فردی دانش آموزان که فرزندان ما هستند، تلاش بسیاری می‌کنند و زحمات فراوانی را متحمل می‌شوند، بنابراین این روز مهم را به همه معلمان تبریک می‌گویم و در همین راستا از نخستین معلمم حاج هاشم میرحافظ که در سال 1350 در مدرسه ملی جوادیه در کلاس اول و دوم ابتدایی معلم من بودند، به نیکی یاد می‌کنم، زیرا وی نقش اساسی در آموختن قرآن برای من داشتند و تأثیر بسیاری گذاشتند.وی بیان کرد: میرحافظ فردی بسیار با ایمان و متدین بود و این شخصیت بزرگ در تربیت دانش‌آموزان تأثیرگذار بود و خوش‌اخلاقی وی باعث شده بود که الگوی مناسبی برای دانش‌آموزان خود باشد. بنابراین فداکاری‌ها و زحمات این معلم از یاد دانش‌آموزان نمی‌رود و همیشه قدردانش هستیم.
پناهی گفت: بعد از اینکه سوره‌های کوچک قرآن را از چهارسالگی نزد پدرم فراگرفتم همزمان با آموزش خواندن و نوشتن در جلسه گلشن رضوی زیرنظر مرحوم استاد جعفر ذکرگو که قاری و مؤذن مسجد گوهرشاد بود، به آموزش قرائت قرآن پرداختم و در این راه قدم نهادم و تجوید قرآن را نزد وی آموختم. همچنین، دوره راهنمایی در آموزش قرآن من بسیار تأثیر گذاشت، زیرا دو نفر از معلم‌هایم، شهید تدین و مرحوم جعفری، برای حفظ قرآن و نهج‌البلاغه کوشیدند و دانش‌آموزان را علاقه‌مند کردند.
این قاری بین‌المللی افزود: بعد از پیروزی انقلاب و بسته‌شدن این مدرسه، به مدارس عادی رفتم و در حسینیه خیاط‌ها جلسات قرآنی را زیرنظر مرحوم مختاری و مرحوم محمدزاده آغاز کردم. یکی از خاطراتی که بنده از معلم‌های خود به یاد دارم و بسیار تأثیرگذار بوده، خاطره تنبیه شدن است، زیرا در دوران دبستان که هر روز وارد کلاس می‌شدیم موظف بودیم که یک صفحه از قرآن را قرائت و بعد کلاس درس را آغاز کنیم. روزی که نوبت من بود، یکی از کلمات را اشتباه خواندم و معلمم، آقای طاهری، علی‌رغم خوش‌اخلاقی بنده را تنبیه کردند و یک سیلی به صورتم زدند.
پناهی ادامه داد: در چنین شرایطی بسیار ناراحت شدم و این کار من را شرمنده کرد تا اینکه زمان گذشت و همین تنبیه به موقع باعث شد تا هیچ‌گاه در قرائت قرآن اشتباه نکنم و حواسم را جمع کنم. این جریان در 9 سالگی‌ام اتفاق افتاد و حدود 25 سال بعد که در مسابقات بین‌المللی قرآن مقام اول را کسب کردم، در مسجدجامع سرخس برای تلاوت دعوت شدم و قبل از تلاوت یادداشتی را با این مضمون دریافت کردم: «جواد عزیزم، بسیار خوشحال هستم که شما را در این جایگاه می‌بینم.» انتهای این یادداشت نام طاهری نوشته شده بود.
وی گفت: در آن لحظه نگاهی به جمعیت انداختم و آقای طاهری را دیدم و نزد ایشان رفتم. هنگامی‌که در جایگاه برای تلاوت حاضر شدم این داستان را برای حضار تعریف کردم و از او تشکر کردم و تنبیه به‌موقع او را عامل اصلی موفقیتم دانستم و از ایشان درخواست کردم که به جایگاه بیایند تا به دست این معلم بزرگوار بوسه بزنم.
