
جعفر بن عقیل بن ابیطالب از یاران امام حسین(ع) و نیز از
شهدای کربلا در
روز عاشوراست؛ نام مادرش را برخی امثغر و برخی امالبنین مطرح کردهاند، جعفر همسر امالحسن دختر امام علی(ع) بوده و سن وی هنگام شهادت ۲۳ سال به ثبت رسیده است.
نام او در زیارتهای «ناحیه» و «رجبیه» آمده است؛ در زیارت «ناحیه مقدسه» درباره وی میخوانیم: «سلام بر جعفر بن عقیل! خدا، قاتل او را و بِشْر بن بن خَوط هَمْدانی را ـ که به او تیر زد ـ ، لعنت کند.»
مؤلف کتاب الفتوح آورده که پس از عبدالله بن مسلم، جعفر بن عقیل بن ابیطالب، به میدان نبرد آمده است، همچنین ابن شهر آشوب نیز در المناقب بیان کرده است که جعفر بن عقیل به میدان آمد، آنگاه، دو نفر و بنا به قولی، 15 نفر جنگجو را از لشکر عمر سعد کشت و سپس بشربن سوط همدانی او را به شهادت رساند، همچنین در تاریخ طبری آمده که جعفر به دست بشر بن حوط همدانی کشته شده است و همچنین طبری در جای دیگر از کتاب تاریخش به نقل از حمید بن مسلم ازدی قاتل جعفر را عبدالله بن عزره خثعمی گزارش کرده که با تیر او را کشته است.
در روز عاشورا جعفر در حالی که اینگونه رجز میخواند: «انا الغلام الابطحی الطالبی من معشر فی هاشم من غالبو نحن حقاً سادة الذّوائب هذا حسین (ع) اطیب الاطایب؛ دمن غلام ابطحی طالبی از خاندان هاشم و غالب هستم، ما به راستی سروران و برترین روزگاریم و این حسین(ع) پاکیزهترین پاکیزگان است.» به سپاه دشمن حمله برد و به شهادت رسید.
منبع: ensani.ir
انتهای پیام