
اَنَس بن حارِث کاهِلی از اصحاب پیامبر(ص)، اهل کوفه و از
شهدای کربلا است، پدر حارث بن نبیه از اصحاب صفه بود، وی در
روز عاشورا رجزی خواند و آل علی را پیروان خدای رحمان و آل حرب (بنی سفیان) را پیروان شیطان نامید.
انس سوابق اجتماعی و سیاسی خوبی داشت و از موقعیت والایی در جامعه برخوردار بود، وی که از شیعیان مطرح کوفه بود وقتی با خبر شد
امام حسین(ع) به کربلا آمده است، از شهر کوفه خارج شد، به طرف کربلا حرکت کرد و شبانه خود را به امام(ع) رساند. در بعضی از منابع تاریخی چنین آمده است که انس از مکه همراه امام حسین(ع) بوده است و در روز عاشورا انس کاهلی بعد از خواندن نماز ظهر با امام حسین(ع) از آن حضرت اجازه گرفت به میدان برود تا با دشمن بجنگد.
برخى نام او را مالک بن انس کاهلی دانستهاند، انس پیرمرد سالخوردهای از طایفه قبیله بنی اسد بود و براساس برخی گزارشها وی به سبب کهولت سن هنگام نبرد ابروان خود را با دستاری به پیشانی بسته و کمر خود را با عمامه محکم کرده بود که امام با دیدنش به او فرمود:«شکّر الله لک یاشیخ؛ خداوند اجرت دهد ای شیخ.»
انس بن حارث از پیامبر(ص) نقل کرده است: «إنَّ ابنی هذا -یَعنی الحُسین- یُقْتَل بِأرضٍ یقالُ لَها كَربلاء فَمَنْ شَهِدَ ذلك مِنْكُم فَلْیَنْصُرْهُ؛ این پسرم (یعنی حسین) در سرزمینی که به آن کربلا گفته میشود، کشته میشود. پس هر یک از شما آن را درک کرد، او را یاری کند.»
بنا بر نقل برخی منابع، اَنَس قبل از عاشورا به خواست امام حسین(ع) نزد عمر سعد رفت تا او را موعظه کند، وقتی بر عمر سعد وارد شد، بر او سلام نکرد.، عمر گفت چرا بر من سلام نکردی؟ مگر من مسلمان نیستم؟ انس گفت: به خدا سوگند تو مسلمان نیستی، چون میخواهی پسر رسول خدا(ص) را بکشی. عمر سر به زیر انداخت و گفت به خدا سوگند میدانم قاتل حسین در آتش است، اما گریزی از اجرای فرمان امیر عبیدالله بن زیاد نیست، انس نزد امام حسین(ع) بازگشت و ایشان را از سخن عمر سعد آگاه کرد و امام حسین(ع) به وی نوید هدایت و امنیت داد، او را با خود همراه ساخت و در رکاب امام حسین(ع) کشته شد (پس از کارزاری سخت و کشتن چهارده یا هجده تن از سپاهیان دشمن به درجه رفیع شهادت نائل آمد و مقبره وی در بارگاه دستهجمعی شهدا پایین پای امام حسین(ع) واقع است.
منبع:
ensani.ir
انتهای پیام