همه ساله در دهه کرامت که ابتدای آن با ولادت کریمه اهل بیت آغاز و پایان آن ولادت امام مهربانی هاست، مشهد مقدس پذیرای خیل عظیم زائران امام رئوف است.
زائران در این ایام میهمانان ویژه حضرت رضا(ع) هستند، حال و هوای زیارت این روزها در مشهد الرضا(ع) حال و هوای متفاوتتری نسبت به سایر ایام و مناسبات دارد.
زائران در این ایام که ایام شادی اهلبیت(ع) است، عاشقانه زائر امامی شدهاند که رافت و مهربانیش زبانزد و ملقب به امام رئوف، امام مهربانیهاست. در جای جای این حریم قدسی هر زائری با امام خود خلوت میکند و زیر لب زمزمه و نجوای عاشقانه خود را دارد. اشکهایی که از سر شوق بر گونهها جاری میشود و از اینکه در این ایام برای زیارت و پابوسی طلبیده شدهاند خداوند بزرگ را شاکرند و خالصانه حَض عاشقانه از زیارت را تجربه می کنند. در بدو ورود با زمزمه اذن ورود شرایط تشرف باطنی را فراهم کرده و دلهای خود را به آستان ملکوتی آن حضرت گره میزنند.
اینجا برای نوشتن از تو هوا کم است
همه جا سخن از کرامات حضرت رضا(ع) است. زائران در طول مدت زیارت با اطرافیان خود تعامل برقرار میکنند. هریک از شهر و دیار خود میگویند و از اینکه چطور در این ایام به پابوسی حضرت طلبیده شدهاند، آن یکی میگوید: حاجتم را امام ضامن روا کرد و آن دیگری که از مشکلات به این آستان پناه آورده، از کرامت حضرت سخن میگوید. یکی دیگر از فرزندار شدنش و آن یکی که شفای جسمش را از حضرت گرفته، بار دیگر آمده تا ضمانت امام را برای شفاعت روز جزا طلب کند و آمدهاند تا و... . اینک معترفم که اینجا برای نوشتن از تو یا حضرت ضامن فضا کم است.
نوای دلنواز نقاره
زائران لحظات ناب زیارت خود در حریم ضامن آهو را با فیلم گرفتن برای همیشه خودشان ثبت میکنند و برای عزیزان و چشم به راهان خود به اشتراک میگذارند. یکی از این لحظات که زائران، مشتاقانه آن را با فیلم و عکس ثبت میکنند لحظه ای است که نقارخانه حرم مینوازد. در این لحظه توجه همه زائران به سمت این مکان قدسی جلب شده و عدهای اشکریزان و نجواکنان با فیلم گرفتن این لحظهها را حتی بر روی قلبهای خود ثبت میکنند. عدهای نیز با تماس تلفنی، عزیزان و دوستان خود را در این لحظات خاص شریک میکنند.
براساس اسناد رسمی و تاریخی موجود در مرکز اسناد رسمی و نسخ خطی کشور، تاریخچه نقارهزنی در حرم علی بن موسیالرضا به ۴۱۷ سال پیش بازمیگردد که بیشتر سندهای مربوط به نقارهخانه حرم مطهر از دوره قاجاریه بر جای ماندهاست. قدیمیترین سند مربوط به نقارهخانه حرم مربوط به سال ۱۰۱۲ هجری قمری و براساس اسناد معتبر حکومتی، نقارهخانه حرم در دوره قاجاریه همزمان با رسمیت یافتن مجموعه آستان قدس رضوی، سر و سامان مییابد که البته از دورههای زمانی مختلف در این خصوص، اسناد پیوسته موجود نیست.
در مرکز اسناد آستان قدس رضوی بیش از ۶ میلیون سند وجود دارد که از این تعداد نزدیک به ۸۰۲ سند قدیمی مربوط به نقارهخانه حرم مطهر است. نقارهزنی به جز در ایام شهادت ائمه اطهار(ع) دو نوبت در طول شبانهروز یعنی قبل از طلوع و قبل از غروب آفتاب انجام میشود.
سقاخانه اسماعیل طلایی که پیشینه تاریخی دارد نیز یکی دیگر از مکانهای پر رفتوآمد زائران است. زائران آب این سقاخانه قدیمی را با نیت تبرک مینوشند و برای شفای بیماران خود به شهر و دیار خود می برند. البته سلفی گرفتن و ثبت عکس این فضا در این قسمت از حرم نیز مورد استقبال زائران است.
دربانی و جاروکشی حریم امن
مراسم جاروکشی دربانان اینگونه است که دربانان در صحن انقلاب مقابل آسایشگاه دربانان میایستند و پس از مداحی و ذکر توسل به ائمه اطهار و با نوای «رضا جانم» مراسم جاروکشی صحنهای حریم قدس رضوی آغاز میشود که از صحن انقلاب، به صحن آزادی، کوثر، جامع رضوی، قدس، مسجد گوهرشاد، جمهوری اسلامی و نهایتا صحن انقلاب به پایان میرسد که معمولاً زائرین هم پشت سر دربانان حرکت میکنند و هم نوا با دربانان میشوند و این لحظات را نیز با سلفی گرفتن و فیلمبرداری ماندگار میکنند. چراغانی، گلآرایی زیبا و همچنین تعویض پرچم و پوشش گنبد طلا امام رئوف نیز از دیگر بهانههای زائران برای ثبت لحظات حضور خود در آستان حریم قدسی است.
انتهای پیام