دستاورد نرم‌افزاری تمدن منشأ پیشرفت جامعه ایرانی اسلامی می‌شود
عضو هئيت علمي پژوهشگاه فرهنگ و انديشه اسلامي گفت: مقصود ما از تمدن دستاورد سخت‌افزاری و همچنین دستاورد نرم‌افزاری از تمدن است كه منشأ پيشرفت جامعه ايرانی اسلامی می‌شود.
به گزارش ایکنا از خراسان رضوی و به‌نقل از روابط‌عمومی حوزه علميه خراسان، حجت‌الاسلام والمسلمين عبدالحسین خسروپناه، عضو هئيت علمی پژوهشگاه فرهنگ و انديشه اسلامی، شامگاه گذشته 15 آذر، در دومين جلسه از سلسله جلسات «نشست علمی-تخصصی مبانی معرفتی تمدن نوين اسلامی» که به همت معاونت پژوهش مدرسهعلميه عباسقلی خان به صورت مجازی برگزار شد، اظهار كرد: مقصود ما از تمدن هم دستاورد سخت‌افزاری و هم دستاورد نرم‌افزاری از تمدن است كه منشأ پيشرفت جامعه ايرانی اسلامی مي‌شود.
وی ادامه داد: وقتی ما می‌گوييم «تمدن نوين اسلامی» به اين معنا نيست كه ما با دانش غرب مخالفيم، بلكه مخالفت با مبنای معرفتی و غايت آن است، یعنی مبنای معرفتی ما نسبی‌گرايی معرفتی نيست.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی در ادامه به تفاوت تمدن نوين و تمدن مدرن پرداخت و ابراز کرد: تفاوت تمدن نوين با تمدن مدرن يكی در مبانی است تا مانند تمدن مدرن به نسبیگرایی دچار نشود و تفاوت دیگر در این است که محققان در تمدن‌سازی مشارکت می‌کنند.
خسروپناه تصریح کرد: غير از مبانی معرفتی تمدن نوين اسلامی، يک چيز ديگر را نيز بايد مورد توجه قرار داد و آن عوامل غيرمعرفتی تمدن نوين اسلامی است. اگر ما از تمدن نوين اسلامی حرف می‌زنيم، بايد هم به مبانی معرفتی تمدن نوين اسلامی و تفاوت با مبانی معرفتی تمدن مدرن بپردازيم و هم به عوامل معرفتی كه در تمدن‌سازی يا تمدن‌سوزی نقش دارد، توجه كنيم.
وی ادامه داد: عمده مشكلات، در مبانی غيرمعرفتی است كه واقعاً تمدن‌سوز هستند و اجازه نمی‌دهند تمدن نوين اسلامی شكل پيدا كند.
انتهای پیام
