نهی از سقط جنین به استناد قرآن + اینفوگرافیک
آمارهای رسمی و غیر رسمی منتشرشده از سقط جنین در ایران از جمله مواردی است که موجی از نگرانی‌ها را به وجود می‌آورد که این آسیب اجتماعی می‌تواند نشئت گرفته از جهالت معاصر دانست، موضوعی که در قرآن از آن با عنوان «ممنوعیت فرزندکُشی» نام برده است.
به گزارش ایکنا، سقط جنین از جمله موضوعاتی است که به دلیل وجود راه‌های زیرزمینی و غیر قانونی، سالانه آمار دقیقی از میزان آن در دسترس نیست، اما هر از گاهی آمارهای تقریبی تکان‌دهنده‌ای از این موضوع صدرنشین اخبار می‌شود که نگرانی را به جامعه تزریق می‌کند. سقط جنین نوعی تهدید و آسیب اجتماعی است که باید برای درمان آن آگاهی‌بخشی عینی و کمّی را در کنار ارتقای سطح اعتقادی و مذهبی افزایش داد، موضوعی که در قرآن کریم آیه 140 سوره مبارکه انعام این‌گونه به آن تأکید شده است که نتیجه قتل فرزند، خسارت مادی و معنوی در دنیا و آخرت است؛ «قَدْ خَسِرَ الَّذِينَ قَتَلُوا أَوْلَادَهُمْ سَفَهًا بِغَيْرِ عِلْمٍ وَحَرَّمُوا مَا رَزَقَهُمُ اللَّهُ افْتِرَاءً عَلَى اللَّهِ قَدْ ضَلُّوا وَمَا كَانُوا مُهْتَدِينَ؛ مسلما آنها كه فرزندان خود را از روی سفاهت و نادانی كشتند، زيان ديدند و آنچه را خدا به آنها روزی داده بود بر خود تحريم كردند و بر خدا افترا بستند، آنها گمراه شدند و (هرگز) هدايت نيافتند».
از سوی دیگر بنا بر نص صریح قرآن آیه 137، سوره انعام فرزندکُشی عادت زشت مشرکان عصر جاهلیت بود، به طوری که فرزندان را بت‌ها قربانی می‌کردند؛ «وَكَذَلِكَ زَيَّنَ لِكَثِيرٍ مِنَ الْمُشْرِكِينَ قَتْلَ أَوْلَادِهِمْ شُرَكَاؤُهُمْ لِيُرْدُوهُمْ وَلِيَلْبِسُوا عَلَيْهِمْ دِينَهُمْ...؛ و همچنين شركای آنها (يعنی بت‌ها) قتل فرزندانشان را در نظرشان جلوه داده بودند (كودكان خود را قربانی بت‌ها میكردند و افتخار می‌کردند!) و عاقبت اين كار چنين شد كه آنها را به هلاكت افكندند و آیينشان را دگرگون ساختند».
حتی باری‌تعالی به اندازه‌ای به این موضوع توجه کرده که در آیه 151 سوره انعام به والدین درباره ممنوعیت و حرام بودن کشتن فرزند به دلیل ترس و نگرانی از فقر هشدار داده است: «قُلْ تَعَالَوْا أَتْلُ مَا حَرَّمَ رَبُّكُمْ عَلَيْكُمْ أَلَّا تُشْرِكُوا بِهِ شَيْئًا وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا وَلَا تَقْتُلُوا أَوْلَادَكُمْ مِنْ إِمْلَاقٍ نَحْنُ نَرْزُقُكُمْ وَإِيَّاهُمْ وَلَا تَقْرَبُوا الْفَوَاحِشَ مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَمَا بَطَنَ وَلَا تَقْتُلُوا النَّفْسَ الَّتِي حَرَّمَ اللَّهُ إِلَّا بِالْحَقِّ...؛ بگو بيایيد آنچه را پروردگارتان بر شما حرام كرده است، برايتان بخوانم: اينكه چيزی را شريك خدا قرار ندهيد و به پدر و مادر نيكی كنيد و فرزندانتان را از (ترس) فقر نكشيد، ما شما و آنها را روزی میدهيم، و نزديک كارهای زشت و قبيح نرويد چه آشكار باشد، چه پنهان و نفسی را كه خداوند محترم شمرده به قتل نرسانيد مگر به حق...»
حجت‌الاسلام علی رجبی، مفسر و مدرس دوره‌های تدبر در قرآن، در جدیدترین اینفوگرافیک، محتوایی را از ممنوعیت و گناه بزرگ فرزندکشی در قرآن مطرح کرده است.
«بنا بر سوره بقره، آیه 49؛ سوره ابراهیم، آیه 6؛ سوره اعراف، آیه 141؛ سوره قصص، آیه 4 و سوره غافر، آیه 25 فرزندکُشی ترکیب فرعونیت، فقر (مادی و معنوی) و جاهلیت ابتدایی و امروزی است که از آغاز تا کنون رنگ و لعاب عوض کرده، اما از بین نرفته و با رویکرد پیش‌فروش استفاده جنین در لوازم آرایشی، جنین‌خواری و... به‌روز هم شده است.
با تدبر در آیات مذکور به این نتیجه می‌رسیم که منشأ قتل فرزندان در هر زمان دلایل خاصی داشته و در دوره‌ای کشتن فرزندان با منشأ خرافی تقرب به بت‌ها (انعام /137) توجیه شده و در زمانی هم، با زنده به گور کردن نوزادان دختر با منشأ غیرت دروغین جاهلی (در سوره‌های تکویر و نحل) و در زمانی دیگر با منشأ ترس دروغین از گرسنگی، قحطی و ... ادامه داشته است(در سوره‌های انعام و اسراء).
«املاق»، تملق و دست نیاز جز به بارگاه خداوند، شایسته نیست. از همین رو می‌فرماید: «وَ مَا مِن دَابَّةٍ فِی الْأَرْضِ إِلَّا عَلَى اللَّهِ رِزْقُهَا»(هود / 6 - اسراء / 30) یا به قول سعدی «همان کس که دندان دهد، نان دهد».
غالب آیات فرزندکُشی در مکه نازل شده و جهان‌شمولی از ویژگی‌های آنهاست. به عبارتی مختص ایمان‌آورندگان نیست. درباره آیات محل بحث همین بس که خداوند از دختران مشرک زنده به گور می‌پرسد که به کدامین گناه کشته شدند؟ حال تکلیف جامعه ایمانی در قتل فرزندان با خدای عادل است(زلزال / 8 و 7). او فیاض مطلق و حیات را افاضه کرده و به آنچه خلق کرده آگاه است: «هُوَ بِکُلِّ خَلْقٍ عَلِیمٌ»(یس / 79)؛ هر چند هنگام زلزله عظیم قیامت، زنان باردار، بارِ خويش را بر زمين خواهند نهاد(همان‌طور که در سوره حج، آیه 2 به آن تأکید شده است) که خود درخور تذکر است.
با تدبر و غواصی در اقیانوس ژرف قرآن، متوجه نکته تازهای می‌شویم، مهندسی سه‌گانه نهی از فرزندکشی به دلیل فقر، نهی از فحشا و نهی از قتل نفس محترم (انعام / 151) آنجا که با همین توالی در سوره دیگر (اسراء، آیات 33 و 30 ) تکرار می‌شود، شگفت‌آور است! در اَدبستان قرآن (بنا بر آنچه در روایات آمده است؛ القُرآنَ مَأدَبَةُ الله/ کنز العمال) تکرار، بیحکمت نیست؛ بلکه پیام هدایتی و تربیتی در پی دارد؛ معلم حقیقی قرآن (الرحمن/ 4-1) در این دو دسته آیات، پرده از دلیل اصلی فرزندکُشی برداشته و به حاکمان«فقر» را که عامل فحشا و قتل می‌شود با داروی مؤثر «فقرزدایی مادی و فرهنگی» توصیه به درمان می‌کند(نحل / 90).
قرآن مال را ستون فقرات جامعه دانسته است(نساء/ 5) در نتیجه اگر ملتی نتواند ستون فقراتش را حفظ کند و فقیر بماند قدرت مقاومت در برابر آسیب‌‌های اجتماعی(فرزندکُشی ، فحشا و...) نخواهد داشت. لذا راه نجات فرد یا جامعه از فقر (مادی و فرهنگی)، زنده کردن آن با نابودی فقر است(مائده / 32) که زمینه پیشگیری از فحشا و منکر محسوب می‌شود(بقره / 268 - نور/ 21).
حجت‌الاسلام علی رجبی، حافظ، مفسر و مدرس دوره‌های تدبر در قرآن است که جلساتی را حول تدبر در آیات و بیان مهندسی هر سوره برگزار می‌کند. او مشغول تحصیل علوم دینی و درس خارج از حوزه است و آثاری چون کتاب آموزه‌های قرآن بر مبنای تدبر موضوعی، کتاب بهداشت در قرآن، شرح حکمت ۳۸ نهج‌البلاغه (نصیحت پدرانه) را نگاشته است.
همچنین پایگاه اطلاع‌رسانی حجت‌الاسلام علی رجبی به نشانی https://fslt.ir در دسترس علاقه‌مندان است.
انتهای پیام
