در مکتب اهل بیت(ع)، حضرت فاطمه زهرا(س) نهتنها به عنوان دختر پیامبر(ص)، بلکه به عنوان الگوی کامل انسان مؤمن، جایگاهی بینظیر دارند. شخصیت ایشان جلوهای از عصمت، شفاعت و ایثار است؛ ویژگیهایی که سبب شد تا نامشان در کنار اهلبیت(ع) به عنوان مصداق آیات تطهیر و مباهله در قرآن ثبت شود. مطالعه سیره حضرت زهرا(س)، در حقیقت بازخوانی مکتبی است که بر محور ایمان، معرفت و فداکاری استوار است و راهنمایی روشن برای فهم معنویت و عدالت در اندیشه اسلامی به شمار میرود. در همین خصوص در همین خصوص محسن دیمهکار، رئیس دانشکده علوم قرآنی مشهد، یادداشتی در اختیار ایکنای خراسانرضوی قرار داده است که در ادامه میخوانیم؛
بر اساس باورهای مسلم شیعه، حضرت فاطمه(س) بر تمامی زنان جهان، از جمله حضرت خدیجه کبری(س)، برتری دارند. این برتری در چند محور اساسی تجلی یافته است.
ایشان مادر امامان معصوم(ع) و واسطه تداوم سلسله امامت در زمین هستند. به عنوان دختر پیامبر(ص)، در بالاترین مرتبه قرب نسبی و معنوی با آن حضرت قرار دارند. عنوان «سیدة نساءالعالمین» به تصریح پیامبر(ص) نشانگر مقام والای ایشان در میان تمام زنان است و در نهایت، برخورداری از مقام شفاعت کبری در قیامت، بیانگر رضایت مطلق الهی از آن حضرت است.
دو آیه کلیدی قرآن، جایگاه اهلبیت(ع) و حضرت زهرا(س) را به روشنی تبیین میکنند.
«آیه مباهله»: خداوند در آیه 61 سوره «آلعمران» میفرماید: «فَمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَكُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْكَاذِبِينَ؛ پس هر که با تو درباره او [عیسی] پس از آنکه بر تو [به واسطه وحی، نسبت به احوال وی] علم و آگاهی آمد، مجادله و ستیز کند، بگو: بیایید ما پسرانمان را و شما پسرانتان را، و ما زنانمان را و شما زنانتان را، و ما نفوسمان را و شما نفوستان را دعوت کنیم؛ سپس یکدیگر را نفرین نماییم، پس لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم.»
پیامبر(ص) در برابر مسیحیان نجران مأمور شد «فرزندان، زنان و نفس خویش» را به مباهله آورد. مفسران شیعه، مصداق «نفس پیامبر» را حضرت علی(ع) و مصداق «زنان» را حضرت زهرا(س) دانستهاند. حضور ایشان در این رویداد بزرگ، نشان از برترین مقام معنوی و اتحاد روحی ایشان با پیامبر(ص) دارد.
آیه «تطهیر»: خداوند در آیه 33 سوره «احزاب» خداوند میفرماید: «إِنَّمَا يُرِيدُ اللّٰهُ لِيُذْهِبَ عَنكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا؛ خداوند فقط میخواهد پلیدی و گناه را از شما اهل بیت دور کند و کاملا شما را پاک سازد.» این آیه، اراده قطعی خداوند بر پاکی مطلق اهل بیت(ع) را بیان میکند. براساس روایات معتبر، حضرت فاطمه(س) محور و مصداق بارز این طهارت الهی هستند. حضرت زهرا(س)؛ الگوی ایثار و بخشش سوره «دهر»، بهویژه آیات ۷ تا ۲۲، تجسم ایثار و اخلاص خاندان پیامبر(ص) است. مهمترین جلوه عملی این آیات، ماجرای بخشیدن لباس عروسی حضرت زهرا(س) به نیازمند در شب ازدواج ایشان است؛ رویدادی که تعبیر عینی آیه «وَيُؤْثِرُونَ عَلَى أَنْفُسِهِمْ وَلَوْ كَانَ بِهِمْ خَصَاصَةٌ» (حشر/۹) به شمار میرود و اوج گذشت و رضای الهی را در سیره حضرت نشان میدهد.
حدیث متواتر «سدّ الأبواب» نیز از نشانههای جایگاه ویژه اهل بیت(ع) است. طبق این روایت، پیامبر(ص) به دستور الهی همه درهای خانههایی که به مسجد باز میشدند را بستند، جز درِ خانه حضرت علی(ع) و فاطمه(س). این امتیاز، نشانه پیوند معنوی و طهارت ویژه این خاندان است.
مقام والای حضرت فاطمه زهرا(س)، تنها به سبب انتساب ایشان به پیامبر(ص) نیست، بلکه ریشه در عصمت الهی، اخلاق ملکوتی و نقش بنیادین ایشان در پاسداری از حقیقت اسلام دارد. آن حضرت تجسم کامل طهارت، ایثار و بندگی خالصانه در پیشگاه خداوند و الگویی جاودان برای زنان و مردان مؤمن جهان هستند.
انتهای پیام