به گزارش ایکنا از خراسان رضوی، بهمناسبت ولادت امیرالمؤمنین علی(ع) و روز پدر با تعدادی از پدران در خصوص دغدغههایشان به گفتوگو پرداختیم. این دغدغهها را با هم مرور میکنیم:
پدری ۲۸ ساله و کارمند بانک که دارای یک فرزند دو ساله است، در خصوص مهمترین دغدغههایش، اظهار کرد: باتوجه به شرایط جامعه و تورم روزافزون، مهمترین دغدغه من، در خصوص شرایط اقتصادی و سطح رفاه فرزندم قرار میگیرد. زیرا با افزایش بسیار کمحقوق کارمندان و تورم بسیار بالای حاکم در جامعه سطح رفاه سالانه بهصورت نسبی در حال کاهش است و من را نسبت به آینده اقتصادی خانوادهام، نگران میکند.
وی ادامه داد: باتوجه به هزینههای پوشک و کمبود شیرخشک، شرایط برای پدر و مادرها بسیار سخت شده است، لذا همین موارد باعث فرزندآوری کمتر برای زوجهای جوان شده و آنان را نسبت به بچهدار شدن نگران کرده است.
پدری ۴۷ ساله که دارای دو فرزند است، اعتیاد فرزندش به بازیهای رایانهای را مهمترین دغدغه خود دانست و بیان کرد: امروزه در میان قشر جوان بازیهای رایانهای رواج بسیاری یافته و زندگی برخی از آنها را مختل کرده است. با توجه به اینکه پسرم ۲۰ ساله است و دانشجو است، در تمامی زمانهای فراغت خود را مشغول بازیهای رایانهای کرده و اعتیاد زیادی به آنها پیدا کرده است. مهمترین دغدغه من همین است. زیرا بازیهای آنلاین تمام زندگی او را تحتتأثیر قرار داده است و به موارد مهمتر و اساسیتر زندگی توجهی نمیکند.
پدری ۵۶ ساله و دارای سه فرزند پسر افزود: مهمترین دغدغه من برای فرزندانم، ازدواج آنهاست، زیرا امروزه خانواده دختران بسیار سختگیر شدهاند و شرایط خاصی را برای داماد بیان میکنند، اما با توجه به شرایط اقتصادی که خانواده ما دارد، نمیتوانیم چنین شرایطی را عهدهدار شویم، فلذا فرزندانم در سنین بالا مجرد بوده و هیچکدام ازدواج نکردهاند.
پدری ۴۵ ساله که دارای دو فرزند است، تصریح کرد: مهمترین دغدغه من در حال حاضر، چشم و همچشمی است که در میان اکثر دختران وجود دارد و آنها را پر انتظار کرده است. از زمانی که دخترم در دانشگاه قبول شده است، تقاضای لباس، پول و حتی وسایل بیشتری از من دارد و این امر، به این دلیل است که او نمیخواهد در بین همکلاسیهایش سرخورده شود و از آنها کم بیاورد. من تمام تلاشم را میکنم که خواستههایش را برآورده کنم، اما نگران این هستم که در آینده نیز این ویژگی در درونش وجود داشته باشد و زندگی او را مختل کند.
وی گفت: همچنین علاوه بر تحصیل، جدیداً به ظاهرش نیز توجه بیشتری کرده و از لوازم آرایشی بیشتری استفاده میکند و من را بسیار بسیار نگران کرده است. علاوه بر اینها، دختر کوچکترم هم باتوجه به خواستههای خواهرش، دغدغههایش تغییر کرده و او هم خواستههای جدیدی دارد.
پدری ۳۳ ساله و دارای یک فرزند، اظهار کرد: از زمان تولد دخترم که شش ماه میگذرد، همسرم دچار افسردگی پس از زایمان شده است و برای مراقبت از خودش و نوزاد با مشکلاتی روبهرو شدهایم. این بیماری بهگونهای در همسرم نفوذ کرده است که علاقه او به من بسیار کاهش داشته و روابط ما را مختل کرده است. زیرا او هیچ انرژی برای انجام کارهای خود ندارد و به فرزندمان رسیدگی مناسبی نمیکند. به همین دلیل مهمترین دغدغه من بهبود افسردگی همسرم است تا هم فرزندمان احساس رضایت بهتری داشته باشد و هم روابط خودمان بهبود یابد.
پدر و معلمی ۳۵ ساله که دارای دو فرزند دبستانی است، در خصوص نگرانیهایش، تصریح کرد: با توجه افزایش روند تغییرات بیننسلی و شکاف اجتماعی من بسیار نگران ارتباطات فرزندان خود با دیگر افراد هستم. زیرا باتوجه به اینکه ما والدین نمیتوانیم همواره مراقب تمامی کارها و رفتارهای فرزندانمان باشیم و آنان را کنترل کنیم، این نگرانی به وجود میآید که مبادا ارتباطات دیگران با آنها باعث آسیب رساندن به شخصیت فرزندانمان شود.
پدری که استاد اخلاق در دانشگاه و دارای چهار فرزند است، بیان کرد: در تربیت فرزندان بهویژه در جامعه اسلامی، داشتن اهداف الهی بسیار مهم و تعیینکننده است. با نگاهی به دیدگاهها و سیره تربیتی امام علی(ع) آشکار میشود که در نظام تربیت اسلامی هدف نهایی از تربیت، رسیدن فرزند به مقام اطاعت و عبودیت الهی و درجاتی از نفس مطمئنه است.
وی افزود: تربیت که از اهداف بسیار مهم خلقت، ارسال رسل و انزال کتب از سوی خداوند است، نمیتواند بدون هدف باشد. هدف و مطلوب نهایی در رویکرد تربیتی اسلام نزدیک شدن هرچه بیشتر به سرچشمه هستی و کمال مطلق (خداوند) است، فلذا با توجه به این اوامر و اهمیت این مسائل، مهمترین دغدغه من در خصوص فرزندان تربیت اسلامی است.
پدری ۵۲ ساله که دارای دو فرزند است، گفت: مهمترین دغدغه من سربازی پسرانم است که از آن فراری هستند و به خدمت نمیروند. متأسفانه در جامعه امروزی برای فرار از سربازی راههای زیادی از قبیل کار، تحصیل و... وجود دارد. یکی از پسرانم برای فرار از سربازی در دانشگاه ثبتنام کرده است و تا الان دو ترم مشروط شده است، لذا بسیار نگران این امر و تحصیل فرزندانم هستم.
پدری ۳۰ ساله و دارای یک فرزند تصریح کرد: مهمترین دغدغه من تربیت کردن و بزرگ کردن فرزندم است، زیرا همسرم مدتهاست که ما را ترک کرده و درخواست طلاق داده است. در چنین شرایطی مادرم صبحها تا شب فرزندم را نگهداری میکند و شب که من خسته از سرکار برمیگردم، با فرزند سه سالهام تنها هستم.
وی ادامه داد: همچنین دوری از مادر در رشد شخصیتی فرزندم تاثیر بسزایی داشته و او پرخاشگر شده است. من هم تا شب سرکار هستم و به تنهایی نمیتوانم تمامی نیازها و خلأهای درونی شخصیت او را تأمین کنم و بسیار نگران روحیه لطیف او هستم.
پدری که مدرس قرآن است و دو فرزند دارد در خصوص دغدغههای پدرانهاش اظهار کرد: هرگاه واژه پدر را میشونم، سیره پدر خدا بیامرزم در ذهنم نقش میبندد. آن سالهایی که در دوره نوجوانی جلسات و محافل قرآنی را شرکت میکردم، تشویقهایش برای ادامه آموختن قرآن و فنون قرائت و تعریفهایش از قرائت قرآن من در نزد فامیل و دوستان بسیار برایم انرژیبخش بود. همچنین از زمانی که مشغول دروس حوزوی و دانشگاهی شدم، به نظرات من در مسائل مختلف خانواده، اهمیت ویژه میداد.
وی بیان کرد: دغدغه من نیز مانند پدر مرحومم، هم زمان حیات مادی و حیات معنوی فرزندانم است. امروزه با عرض اندام مکاتب رنگارنگ، که به ظاهر جذاب و در باطن پوچ و توخالی هستند، کمک به نسل جوان و نوجوان برای تشخیص صحیح مسیر زندگی و خوشبختی در دنیا و آخرت مهمترین، ظریفترین و پیچیدهترین وظایف والدین است. ازخداوند برای خودم و دیگر پدران عزیز هم وطنم در انجام وظایف پدری برای فرزندان خودم و دیگر جوانان این مرزوبوم استمداد و طلب توفیق دارم و سخنم را به این آیه شریفه ششم سوره «تحریم» را که تکلیفی بسیار مشکل و حساس را بر گردن همه والدین گذاشته است، متبرک میکنم. «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا قُوا أَنْفُسَكُمْ وَ أَهْلِيكُمْ ناراً؛ اى كسانىكه ايمان آوردهايد، خود و خانواده خويش را از آتشى كه هيزم آن انسانها و سنگهاست نگه داريد، آتشى كه فرشتگانى بر آن گمارده شده كه خشن و سختگيرند و هرگز فرمان خدا را مخالفت نمىكنند و آنچه را فرمان داده شدهاند بهطور كامل، اجرا مىنمايند.»
پدری ۴۷ ساله و دارای یک فرزند بیمار تصریح کرد: مهمترین دغدغه بنده بهبود یافتن دخترم از بیماری است. حدود دو ماه است که بیماری سرطان خون وجود او را دربرگرفته است و با توجه بیماری سخت و روند تدریجی درمان، ناامیدی تمام وجود او را دربرگرفته است و برای درمان او دچار بحران شدهایم، لذا با توجه به این شرایط تمام دغدغه من و همسرم بهبود بیماری دخترم قرار دارد.
انتهای پیام