به گزارش ایکنا ار خراسان رضوی، محمدعلی انصاری صاحب تفسیر مشکاة و مفسر قرآن، در نشست مجازی که امروز ۲۵ شهریورماه، با موضوع «معیار بهرهبرداری از نعمتهای الهی» برگزار شد، اظهار کرد: نعمتهای الهی زمانی نيازهای ما را حقيقتاً تأمين میکنند که زمينهساز رشد ما باشند و بتوانيم از آنها به نيکوترين شکل استفاده کنيم و آن زمانی حاصل میشود که انسان تمام سرمايه، توشه، توان و استعدادش را در مسير رضای خداوند به کار اندازد و تحت نظارت، سرپرستی و حاکميت خداوند از داشتههايش بهرهبرداری کند. لذا در اين صورت میتوان سرمايهها و داشتههای آدمی را نعمت به حساب آورد.
وی ادامه داد: هنگامی که انسان قدرت، ثروت، بينايی، بازوی توانمند، انديشه، هوش، استعداد، زن، شوهر، فرزند، رياست و هر آنچه دارد را در راستای خشنودی خداوند قرار میدهد، اين دارايیها جملگی برای انسان نعمت به شمار میروند و نتيجه بهرهبرداری از آنها قرار گرفتن در وادی عبوديت، تقرب به خداوند و رسيدن به رستگاری میشود.
انصاری ادامه داد: اما اگر آدمی سرمايههايی را که خداوند به او داده است در مسير هدايت الهی و در راه خشنودی حضرت حق به کار نبندد، تمام اين سرمايهها و داشتهها ويرانگر و مخرب میشوند و به نقمت بدل میگردند. برای نمونه اگر آدمی از ثروت و قدرت خود در راه رضای حضرت دوست بهره نبرد، آن را در مسيری که شيطان وسوسه میکند به کار میگيرد، آنگاه اين ثروت و قدرت برای او و ديگران، ويرانی و تباهی به بار میآورد.
صاحب تفسیر مشکاة بیان کرد: قرآن كریم كه امروزه پیش روی مسلمانان است، همان كتابی است كه بر قلب نازنین رسول خدا(ص) نازل شده و هیچگونه تحریف لفظی و زیادت و نقصانی در این كتاب راه نیافته است؛ اما متأسفانه تحریف معنوی در این كتاب رخ داده است. تحریف معنوی یعنی آنكه خداوند از نزول یک آیه مراد و منظوری دارد، اما دیگران پیشفرضهای ذهنی خود را در تفسیر آن دخالت میدهند و مراد و منظور خودشان را به آیه تحمیل میكنند.
وی تصریح کرد: برای مثال یكی از مفاهیمی كه دچار تحریف معنوی شده است و مردم تصور نادرستی از آن دارند، مفهوم «شكر» است. بیشتر مردم گمان میكنند شكرگزاری باید فقط با زبان صورت گیرد؛ در حالی كه شكر بدین معناست كه آدمی برای رشد و كمال انسانی، بیشترین و بهترین بهرهبرداری را از تمام نعمتهای الهی ببرد.
انصاری افزود: آدمیان گاه در بهرهبرداری از نعمتها بد عمل میکنند و به کفران دچار میشوند. اما نکته مهم آنجاست که حتی اگر چنین شود باز هم راه بازگشت انسان بسته نیست، بلکه آغوش پروردگار به روی همه گشوده است. چیزی که سوء رفتار گذشته را اصلاح میکند و سبب جبران عملکردهای ناپسند میشود رفتن به پناه غفران الهی است. این مغفرت چنان دایره گستردهای دارد که جایی برای ناامیدی باقی نمیگذارد.
انتهای پیام