محرم یک «میقات» سالانه برای بازاندیشی و بازسازی هویت دینی و انسانی ماست. این ایام، فرصتی است تا با استفاده از «ابزار تشخیصِ» کربلا، وضعیت خود را بسنجیم. پوشیدن لباس سیاه، شرکت در هیئت و ریختن اشک، یک بیعت نمادین و یک اعلام موضع هویتی است.
صاحب تفسیر مشکاة گفت: جسم سالم، زمینه دینداری سالم را فراهم میسازد و جسم ناسالم، دینداری آدمی را دچار اختلال میکند و انسان را در مسیر داشتنِ عقاید، اخلاق و احکام سالم مساعدت نمیکند.
کارشناس دینی با بیان اینکه در روایات اسلامی به محبت امام حسین(ع) و اقامه عزا برای ایشان بسیار تأکید شده است، گفت: عشق امام حسین(ع) اسلام را حفظ و هدایت کرده است و تمام ظرفیتها در تاریخ شیعه به امام حسین(ع) بازمیگردد.
حجتالاسلام والمسلمین عبدالحسین ذاکر گفت: بالاترین تربیت، تربیت بر محبت امام حسین(ع) است. امام حسین (ع) اراده کرد که این حرکت بزرگ شود، همانطور که اربعین را بزرگ کردند و خوش به حال مادرانی که در این اراده سیدالشهدا (ع) شریک هستید.
خودسازی از جمله دلایل عزاداری برای امام حسین(ع) است و باید در کنار آن به فکر پرورش روح هم بود؛ در عزاداری و اشک بر مصایب اهل بیت(ع) باید بهدنبال انتقال پیام عاشورا به نسلهای دیگر باشیم.
آیا خداوند از ظلمات و رنجهایی که در جهان مشاهده میکنیم، آگاه است و اجازه میدهد چنین اتفاقاتی بیفتد؟ این سؤالات، ما را به سمت درک عمیقتری از نقش الهی در زندگی سوق میدهد.
توصیه قرآن به مباهله میتواند فضای فرهنگی جامعه اسلامی را از مجادلهگران و مخاصمهجویانی که هر روز با شبههها و هجمههای پیدرپی موجبات تضعیف و عقبماندگی جهان اسلام را فراهم میآورند، رهایی بخشد.
با توجه به محدودیتی که از طرف حاکمیت برای امام موسی کاظم(ع) ایجاد شد، امام با هوشیاری خاص فهمیدند که اگر ارتباط با شیعه قطع شود، شیعه و مکتب و دین از بین خواهد رفت، لذا روشهای مختلفی در پیش گرفتند، از جمله اینکه سازمانی به نام «وکالت» تأسیس کردند.